pageviews

woensdag 2 augustus 2017

01-08-2017 Van Middelfart naar het eilandje EAbelø en daarna naar Bogense op 02-07-2017

IVanmorgen om halfacht beginnen de tentebouwers weer met hun lawaai van hoogwerker heftruck, nou dat is beter dan om zes uur s'morgens al te worden gewekt.
Als we ons ontbijt hebben gehad en alles hebben opgeruimd gaan we om 10:05 op de motor de haven uit,en het lijkt erop dat de wind ons vandaag niet mee helpt, en ook hebben we hier flink wat stroom tegen.


Ik steek het vaarwater over naar de andere kant, en ga zo dicht mogelijk langs de wal varen, want daar staat meestal de minste stroom.
Ook eenmaal op ruimer water blijkt er te weinig wind te staan, en wat betreft richting is de wind ook nog eens tegen.
Het was de bedoeling om eerst naar Bogense te gaan, maar omdat het zo mooi zonnig is vandaag denk ik dat het beter is om maar naar het eilandje AEbelø te gaan en daar een mooring op te pikken, als er tenminste nog een beschikbaar is want op de kaart staan er maar drie.

   Het groene stipje, is de plek waar wij voor anker lagen.

Mocht het zo zijn dat er geen mooring meer over is, dan kunnen we altijd nog proberen te ankerer en op de kaart staat dat er rotsen onder water liggen en dus liever niet als het niet hoeft.
Na vier uur op de motor gevaren te hebben zijn we bij de ankerplaat en er is nog een mooring vrij.
Het is echter wel de mooring die het dichtste bij het strand ligt, en wij zijn hier het diepststekende jacht hier, maar we proberen het gewoon.
Het blijkt dat er op de plek waar de mooring ligt het 3,6 m diep is en met deze aflandige wind durf ik dat wel aan.


Gegeten hebben we een halfuur geleden al,want Aafke had pannenkoeken gebakken, en die waren in a spilt second verdwenen in de maagje's van de kinderen, en ook die van ons natuurlijk.
Dus word de dingy klaargemaakt, en roeien John en Marina met de beide meiden naar de wal waar we ongeveer 100 meter vandaan liggen.
De jongste en Aafke gaat John zo meteen ophalen, want die had nog niets gegeten i.v.m zijn middagslaapje waarvan hij inmiddels wakker van geworden is toen ik de motor stopzette.
Ik blijf met karel onze pappagaai alleen achter om de boel in de gaten te houden, 
Met de verrekijker kan ik ze zien zitten aan het strand, en ik denk dat Aafke wel even een duik zal nemen in het 18 graden "warme" Oostzeewater.
De kinderen lopen ook in zee om te pootjebaden, en zullen straks wel weer afgeladen met stenen terugkomen, want het strand ligt er vol mee.


Dit eiland is een schiereiland en is verbonden door een heel smalle landtong met het grote bloemeneiland Funen of Fyn.
Het is 2 bij 2 km en tot het vasteland via de landtong 7 km, er is veel bos en struikgewas en ook staat er een vuurtoren op het einde.
Ik weet niet of er iemand woont, want dat kun je op de kaart niet zien, maar via google earth zou je daar wel achter kunnen komen.
Internet en telefoon zijn hier wel maar met weinig signaal, en ik weet niet of het mij lukt om iets te verzenden via de ether, straks maar even een poging doen.


Om een uur of vijf komt het bootje er weer aan met Aafke John en de kinderen, John en Marina willen vanavond nog een wandeling maken op het eiland en dus laat ik de motor zakken zodat ze dan straks niet met de boot hoeven te roeien.
Zodra de kinderen aan boord zijn, maakt Aafke een paar pannen met heet water klaar zodat ze om beurten in bad kunnen.


Eerst is de kleinste aan de beurt, hij gaat met veel plezier in de oude curver die hier geweldig van pas komt, eruit komt hij met veel geschreeuw van protest want hijvind het veel te leuk om in bad.


Dan is de beurt aan Novah die al haast niet wachten kon om in de tobbe te worden gedompeld.
En dan komt de grootste waterrat Ariane aan bod, nou die vind het ook heerlijk, en wil er ook graag inblijven maar aan alles komt een einde en dus is het gebeurt met de pret.
Aafke heeft ondertussen soep gemaakt, en met wat brood erbij, eten ze alsof ze de hele dag niks gehad hebben.
Dan gaan ze naar kooi, en omdat wij dachten dat ze door vermoeidheid wel gauw onder zeil zouden zijn komen we van de regen in de drup terecht.
De kleinste houd het vol om wakker te blijven tot 22:15, en Ariane weet hoe het kastje bij haar kooi open moet en haalt alle kleding eruit en overhoop.
Oma heeft het er maar druk mee, want Marina en John hebben het hazenpad genomen, en Aafke rent van voor naar achter en weer terug.
Ik bemoei mij er maar niet mee, want daar heb ik geen geduld voor, en duik weer in mijn boek.
Het is al donker wanneer John en Marina terug komen pruttelen met de dingy, ik had het ankerlicht alvast aangezet, zodat ze de boot konden vinden.
De wind is ondertussen van Oost naar Zuidwest geruimd, en het waait z.n.e.d. 18 knopen en ook komt er een vervelende deining binnen lopen in deze baai.
We zitten gelukkig aan een mooring vast, maar als ik hier achter de spijker moest liggen, had ik de boot verhaalt naar de andere kant van het eiland.
We gaan na twaalven pas naar bed, en er wacht ons een rusteloze nacht, tegen de ochtend hobbelt het wat minder, en vallen we eindelijk in slaap, maar om halfacht gaan we toch maar ankerop want Marina is misselijk aan het worden binnen in de boot, van het steeds maar op en neer gaan.
Ik was mij gauw even, controleer het oliepeil, vul een liter olie bij, en start dan de motor.
John maakt ons vrij van de mooring, en dan varen we richting Bogense waar we een uur later aanmeren in een box.
Onderweg hebben we ons ontbijt buiten in het zonnetje en uit de wind opgegeten, en direct bij aankomst in Bogense gaan de fietsen op de wal, en vertrekt de kinderschare met hun ouders richting speeltuin of strand.



Aafke wil vandaag de was doen en nadat we koffie hebben gedronken, lopen we naar het toiletgebouw, en daar staan twee wasmachine's en twee drogers, en na een kwartier wachten is onze was aan de beurt.
Het duurt een uur voordat de was uitgedraaid is, en Aafke moet er om kwart voor twee weer zijn om de was uit de wasmachine te halen, en in de droger te doen.
Het is echter al vijf voor twee dat ze op mijn reactie die kant uitloopt, en het is wel 10 minuten lopen daar naar toe.
Gelukkig was er verder niemand meer, en treft ze Marina en John die wachten tot de droger klaar is om dan de was mee terug te nemen naar de boot.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten