Zij zegt tegen mij, het is al halfacht, en zegt er gelijk achteraan blijf er maar uit.
Nou mooie boel, denk ik nog even achter Bornholm te kunnen kruipen, moet ik er opeens uit.
Enfin dan geef ik daar maar gehoor aan, en trek gelijk mijn sokken maar aan, dan mijn broek, en daarna ga ik me eerst even een streek om de kop geven.
Als ik even later mijn hoofd door het luik steek, lijkt het niet zo best daarbuiten, naar bakboord zie ik helemaal geen wal meer, en aan de stuurboordkant is het al niet veel beter.
Het is droog, maar volgens mij kan dat nooit lang meer duren.
Na het ontbijt te hebben weggewerkt, gaan we ons gereedmaken om te vertrekken.
Ik bereid mij dan ook maar voor op het ergste, en trek mijn oranje pak aan, dat is een IJslands vispak, en geloof het of niet, dat ding heb ik al zolang ik de boot heb.
Die pakken zijn waterdicht, en ademend, en dat kun je zelfs van de duurste Helly Hansen pakken niet zeggen.
Aafke is ondertussen ook zover dat we los kunnen gooien, en ik heb er al enkele lijnen afgehaald.
Om 09:20 vertrekken we, en dat gaat deze keer niet helemaal zoals ik het in mijn hoofd had, want Aafke maakt de spring los waar ik door de schroef in z'n achteruit te laten draaien het schip recht probeer te houden, zodat de andere lijnen er af gehaald kunnen worden.
Hierdoor maakt het schip een beweging richting motorjachten die voor mij afgemeerd liggen, want de hier ter plekke staande stroom drukt nu mijn achtersteven tegen de kade.
Snel maakt ze de lijn weer vast, en komt de boot weer recht te liggen, en zo varen we later zonder problemen weg.
Ik zeg tegen Aafke dat ik stuurboord uitga richting Langeland, en daar heeft ze het niet op staan, zij wil dat we bakboord uitgaan, omdat we het daar gisteren over hebben gehad.
Ik zeg tegen haar dat ik niet voor de katse kut 50 mijl om ga varen, en dat het langs Langeland een veel kortere route is om weer richting Kiel te varen.
Tot gisteren, waren we nog van plan om via het Limffjord, en via Thyborön naar huis terug te gaan, maar dat plan zien we vanaf, vanwege het onstabiele weer waar volgens ons niet echt veel verbetering in op treedt.
En om dan nog eerst weer verder naar het Noorden te gaan, is alleen maar omvaren in dit geval want wij zijn daar dit jaar al geweest.
Buiten dat, is het nu ook nog eens zo dat daar de meeste buien vandaag zo te zien op dit moment langs trekken.
Op het laatst geeft Aafke dan toe, dat het geen zin heeft om eerst nog weer verder Noordwaarts te zeilen.
Nadat Aafke de boel weer aan kant heeft, zeilen we alleen op de Genua richting Brug, en we varen naar dezelfde plek waar we een paar dagen terug ook onder de brug doorgingen.
Vlak voordat we onder de brug doorgaan, worden we aan stuurboord opgelopen door een Duits jacht dat iets sneller zeilt dan wij omdat die beide zeilen op hebben staan.
Even later loopt hij voor ons langs, en gaat helemaal naar het hoogste gedeelte van de brug, om er daar onder door te zeilen.
Een beetje vreemd, want zijn mast is niet hoger dan die van ons schip, en om dan naar een plek te varen waar de hoogte 38 meter is dan ben je niet op de hoogte denk ik van je eigen doorvaarthoogte.
Wij gaan onder een deel door waar de hoogte 22 m is en wij zijn zelf 19 m dus dat scheelt nog drie meter.
Nadat hij onder de brug door is gegaan, komt hij onze kant weer op, en zeilt even later vlak voor ons langs richting Nyborg.
Om Langeland in één slag te bezeilen lukt niet, en dus moeten we twee keer door de trafficlane varen eerst maken we een slag over bakboord, en dan één over stuurboord.
Het was mijn plan om een haven op Langeland aan te doen, maar bij nader inzien ga ik haar straks voorstellen om toch maar een haven aan de oostkust van Fynen aanlopen.
Het is altijd weer een verassing wanneer je zo'n haventje binnenvaart, het is vaak erg krap om er te manouvreren, en dat is soms erg lastig vooral wanneer het hard waait.
Bij het oversteken van de trafficlane, zag ik een ten anker liggend schip aan voor een schip dat 10,3 knopen door het water liep, en waar ik niet meer voorlangs durfde te gaan, en ik ben het toen maar tegemoed gaan varen, om er achter te komen, dat het voor anker lag doordat ik op een gegeven moment de ketting zag die het water in liep.
Het schip dat achter hem vandaan kwam later, was het schip dat ik had gezien op de plotter door zijn AIS Signaal.
Ondanks de verwachte regen vandaag, hebben we nog geen drup zien vallen, wel is het zicht miserabel de hele dag, en ook kun je zien dat er hier en daar wel degelijk een bui valt, dus heb ik de hele dag voor Jan Joker gelopen in mijn knaloranje outfit.
Aafke doet onderweg niets anders dan whatsappen, Facetimen, en wat je allemaal nog wel niet meer kunt doen tegenwoordig met een smartphone.
Omdat ankeren aan de Oostkust van Langeland nergens word aangegeven, en we al meerdere keren in de enigste haven Spodsbjerg zijn geweest, ga ik Aafke voorstellen om maar naar Lundeberg toe te gaan.
De havens aan de westkant van Langeland, zijn allemaal maar twee meter diep, en ik durf het niet aan om daar in te varen.
Aafke vraagt of we daar ook voor anker kunnen, en ik zeg pak de papieren kaart er eens bij, en na die te hebben bekeken, zien we dat er wel een symbool staat dat er vlakbij de haven geankerd kan worden
Ik zeg, als we daar straks zijn, zien we het wel, als er moorings zijn, of dat er al schepen liggen zien we dan snel genoeg, en anders gaan we toch gewoon de haven in.
Om daar te komen moeten we nog wel een doorgang zien te vinden in het rif dat tussen Langeland en Fynen ligt, maar dat is snel gevonden en de doorgang is ook nog bezeild.
Ik verleg dus onze koers, en inplaats van Oost Langeland word de bestemming nu Oostkust Fynen.
De verheid is bijna tien mijl vanaf dit punt en het laatste stuk moeten we kruisen tegen de wind in.
Om kwart voor zes zijn we daar dan, maar er is geen enkele ankeraar, en dus meren we om halfzes aan langs een kade die rond is en dan is het de binnenste zijde daarvan, aan de kade hangen auto, cq vrachtwagenbanden, en daar zijn we niet blij mee, want die laten altijd zwart af, en in no time heb je een zwart dek inplaats van het originele wit.
Gelukkig liggen we aan hoger wal op dit moment, maar morgen word de wind westelijker en dan waaien we er tegen aan.
We halen onze speciaal voor dit soort situatie,s gemaakte planken uit de bakskist, en doen die tussen onze stootwillen en de vrachtwagenbanden aan de kade, op die manier houd je de boot dus aan de zijkant, en ook je stootwillen schoon.
Opeens gaat tijdens het aanlegen, en het vervolmaken daarvan de telefoon, het zijn Durk en Greta die ons bellen via Facetime. Nou dat word, omdat de kwaliteit zo goed is van beide kanten een lang gesprek.
De verbinding is aan het eind dusdanig goed, dat geen van ons tweeën het gesprek weet te beeindigen, maar at last lukt het toch nog.
Dan is het tijd voor een kopje soep, en dat gaat er net als het biertje dat ik daarvoor had in als k in k .
Daarna begin ik met mijn blog te schrijven, en halverwege zegt Aafke dat we kunnen eten.
Na haar kookkunsten te hebben verorberd, ga ik verder met mijn blog, en omdat ik Aafke had beloofd om een slag de haven door te gaan, onderbreek ik dat eerst maar weer.
Nou die slag door de haven, is een succes, want wat een leuk opgezette haven is dit hier, er is hier aan alles gedacht, en er zijn een aantal leuke eettenten, en ook twee ijscoboeren, dus dat word wat morgen, ik kan er vast niet van slapen.
Om goed negen uur zijn we weer aan boord, en dat is net op tijd want het begint nu opeens licht te regenen.
Aafke wil hier morgen graag gaan fietsen, en dat wil ik uiteraard ook wel, maar ik ben op de een of andere manier weer verkouden aan het worden en heb niet veel puf.
Moarn mar wer us in it waar sjen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten