Ik kom er om halfnegen uit en ook de rest komt om die tijd tevoorschijn.
Al gauw zitten we aan ons ontbijt, terwijl de ene na de andere bui langs komt, en dat word dus wachten, in ieder geval wel tot een uur of drie om ons op de boot te vermaken met de kinderen.
Er word een plan bedacht om er toch nog een leuke middag van te maken, door naar het zwembad hier bij het bungalowpark te gaan.
John gaat op onderzoek uit, en de kosten vallen mee voor hun beiden met de kinderen erbij kost het 170 kronen, en Aafke mag als Senior 50 kronen betalen, en Silvan is gratis.
Ik ga niet mee, want ik heb wel genoeg gezwommen in mijn jeugdjaren, en hou het voor gezien, bovendien heb ik nog wat karweitje's te doen en ook moet ik nog wat financiële dingen regelen.
Om een uur of vier gaan ze op pad, maar al snel is John terug om de paraplu's op te halen, en even later komt ook Marina nog eens het vergeten poddboek ophalen voor Ariana,s communicatie.
Ik verwacht ze niet eerder terug dan wanneer het zwembad sluit en dat is om 20:00 uur.
Na 16:00 uur is het droog gebleven, maar de wind is toegenomen en het waait nu constant 20 knopen
We hebben ondertussen ook weer nieuwe buren gekregen in de vorm van een Halberg Rassy 38 ft.
Als ik boven onder onze buiskap zit, zie ik ze allemaal terugkomen van het douchen, het zijn ouders met kinderen en een oma, die nogal aan de maat is.
Wanneer ze proberen weer via de boeg van de boot aan boord te komen, gaat dat met het jongvolk gewoon, maar als Oma het probeert ligt iedereen dubbel van het lachen.
Oma krijgt haar ene been wel op de punt van de boot maar ze heeft niet de kracht in haar armen om over het dode punt te komen, en krijgt dan ook nog eens de slappe lach.
Een van de kleinkinderen gaat Oma van achteren een duw geven, maar dat is niet voldoende, en dus komt ze uiteindelijk met veel trekken en duwen door de rest aan boord.
Ons zwemklupje kennende, zal wel deze wel als laatste het zwembad verlaten, en ik verwacht ze dan ook niet voor halfnegen terug op de boot.
Inderdaad komt mijn voorgevoel uit, en verschijnt de hele kudde waterratten om halfnegen voor de boot op de steiger, ik help ze om aan boord te komen met al hun spullen, en dan moet er nog gegeten worden, ze hebben door het zwemmen wel trek in wat gekregen en eten allemaal flink.
Dan gaan de kinderen ter kooi, en we horen ze de hele avond niet weer, ze vallen alle drie als een blok in slaap.
Ook wij maken het niet laat, want morgen willen we als het kan terugzeilen naar Fredericia en dat is tegen de wind in naar het westen toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten