30-07-2017 Van Aarø naar Ankerplaats bij Middelfart.

Vanmorgen na ons ontbijt maken we aanstalten om te vertrekken, maar als we dan zover zijn, komt er een waarschuwing via de marifoon van Lingbyradio.

Het is een near galewarning, en dat betekend stormachtig weer, en thunderstorms.

Nou had ik de stroomkabel al binnengehaald, maar omdat we nu de komende uren het weer goed in de gaten gaan houden, sluit ik hem maar tijdelijk weer aan.

Om een uur of twaalf eten we poffertje's, en dus komt de stroomkabel al weer van pas i.v.m gebruik van de magnetron.

Als dan om een uur of één de zon doorbreekt, en ik het wolkendek heb bekeken, zeg ik dat we weggaan, en dat we wel zullen zien hoe het gaat onderweg.

Ons doel is de jachthaven van Middelfart.

Met de bijboot goed achter op de spiegel getrokken, varen we onze box uit en dat gaat deze keer erg gemakkelijk want de wind komt recht van voren in.

Even later varen we de haven van Aarø uit, en bergen we de lijnen en fenders op, en rollen daarna de Genua af.

Het is bakstagwind uit het zuid oosten , en ongeveer 8-9 knopen, onze vaarsnelheid 3 over de grond.

Na een halfuurtje gaat de wind ruimen naar west, en neemt dan flink in kracht toe, en we rollen een stuk Genua weg tot een acceptabel 3/4.

Het waait nu zo nu en dan 20 knopen, en dat schiet dus lekker op ook al hebben we niet veel zeil op.

De wind neemt nog steeds toe, en is nu bijna constant 25 knopen, en zo nu en dan near gale, en dan is het soms 36 knopen ware wind.

Het is gelukkig halve wind, en als we een eiland gepasseerd zijn kunnen we nog wat ruimer gaan varen tot 120 graden bakstagwind.

We varen hier met drie jachten allemaal dezelfde koers en zeilvoering, maar de andere twee hebben waarschijnlijk minder troep en personen aan boord, en lopen iets op ons uit , ik denk een kwart mijl na 16 mijl gevaren te hebben.

We zijn vertrokken om 13:20 en de ETA is 16:05 ongeveer, en wanneer we het zeil oprollen en de haven binnenvaren klopt dat als een bus.

We varen een slag door de haven, maar er is eigenlijk geen geschikte plaats, en dus besluiten we om maar voor anker te gaan, bij het eilandje hier tegenover, en daar liggen al meerdere jachten, terwijl er maar twee moorings beschikbaar zijn.

    We liggen hier met ongeveer tien jachten voor anker, het ligt hier mooi beschut.

Daar aangekomen, vaar ik net iets te ver door en raken we de grond, dus tikkie terug, en dan roep ik tegen John LEKKO, en dat betekend Let Go.

Nadat er voldoende ketting is gestoken, trek ik er een keer flink aan, en voel dat het anker pakt, daarna draaien we nog een meter of twee ketting naar boven om iets minder draaicirkel te creëren.

John en Marina willen graag met de beide meiden even een rondje varen met de bijboot, en dus laten we het motertje, na de tank te hebben afgetopt in de bijboot zakken.

De meiden hebben er zin aan, en in no time is het spul uit het zicht verdwenen, hopenlijk krijgen ze geen pech met het motertje, want anders word het roeien geblazen.

Het is nu ondertussen zeven uur geworden, en ik heb nog geen bootje zien aankomen, maar net als ik weer naar binnen zal gaan, hoor ik de kinderen roepen van Opa !Opa.

En ja hoor daar is de familie Oud weer met de dingy.

Ik heb intussen mijn soepje al gehad van Aafke, en de kleine Silvan zit ook al te kanen bij Oma.

Ik help Novah aan boord, en de rest red zich zelf wel.

Ze zijn onderweg ergens aangemeerd, maar het eiland is privébezit, en mag niet worden betreden, en daarna zijn ze nog naar de andere kant gegaan, en daar was ook een speeltuin.

Ook hebben ze onderweg nog weer dolfijnen gespot, net als toen we hier net voor anker lagen.

Aafke heeft ondertussen met John de spaghettie die er nog overwas eerder deze week in de magnetron opgewarmd, en dus zijn we snel klaar met eten met de kinderen, en die gaan dan ook roetsie op bed.

Het is trouwens al halfnegen wanneer Marina aan haar portie begint, want ze moet bij het op bed brengen de kinderen nog even voorlezen.

We raken allemaal nog voldoende verzadigd, en na nog een toetje te hebben gehad doe ik nog even een knipperke op de bank, want het was vandaag weer eens echt werken behind the wheel.

En daarnaast had ik ook al een blonde rakker achterover geslagen, dus dan wil dat wel.

29-07-2017 verwaaid in Aarø

Vanwege het slechte weer, met o.a. Veel regen vannacht en ook vanmorgen, maar ook staat er een wind die constant  tussen de 10 en de 30 knopen wisseld van kracht, en dus we call it a day voor vandaag.

Tot een uur of halftwee blijven we dus maar binnen, en proberen de jeugd wat bezig te houden met allerlei spelletje's, maar om half twee laten John en ik met behulp van Aafke de rubberboot te water.

Na de rubberboot naar achteren te hebben gevaren en vastgelegd ga ik nadat we ons eerst een slag in de rondte hebben gezocht om de sleutel van het kettingslot waarmee de buitenboordmotor mee is beveiligd tegen ongewenst gebruik door onbevoegden, lukt het doordat er een kwartje is gevallen bij Aafke, om de sleutel te vinden.

Nu kan de ketting eraf, en laat ik het motertje zakken, zodat John die intussen in de rubberboot staat hem aan kan pakken.

Dan is het grote moment daar, doet ie het, of doet ie het niet?.

Na wat gestoei met de gashandle, en de choke slaat het ding opeens aan, en dat nadat hij zeker drie jaar geen slag in de rondte is geweest.

Mooi lopen doet hij niet, want stationair slaat hij steeds af, wij denken dat het aan de benzine ligt, want die is nog ouder dan Methusalem, en ik vrees dat we daar wat aan moeten doen.

Ik heb wel een can benzine bij mij, maar dat is ook van tig jaren her dus proberen we dat eerst even uit straks, want het waait mij nu te hard om in de open lucht met benzine te gaan liggen klooien.

Ik zeg tegen John dat we het vanavond beter kunnen proberen als de wind tenminste gaat liggen.

Ondertussen zijn de Oudje's zover dat ze met hun jonkjes de wal op willen, en John gaat de vervoermiddelen in gereedheid brengen.

Het zijn twee driewielers, en een buggy, en omdat wij niet meegaan hebben ze denk ik handen te kort.

Ik ga onze Stootwillen cq Fenders allemaal van wat gecomprimeerde lucht voorzien met mijn handpompje want daar waren klachten van de crew over binnengekomen.

Tevens vervang ik enkele van de te korte lijnen door langere en ook maak ik er een groter oog aan, zodat je ze bij het overboord vallen makkelijker met de pikhaak kan pakken.

Dan ga ik Aafke maar even helpen met het opruimen in de boot, en zuig ik met de stofzuiger de hele boot van binnen, nou had Aafke er gisteren ook al een slag doorheen geweest, maar toch kwam er weer een flinke hoeveelheid stof en haren in het zuigkorfje van het vacuummonstertje

Ondertussen is er ook een zeiljacht binnengekomen, het is een aluminium jacht van zo'n 40 ft, en zo te zien hebben ze schade aan het grootzeil opgelopen tijdens hun reis hier naar toe.

Het aanleggen gaat nogal wat stuntelig, omdat de bemanning bestaat uit een vader met twee dochters van schatweg een jaar of 14-16 en ze hebben volgens mij weinig benul van hoe je een schip aan moet meren in een box.

Eentje is het gelukt om op de steiger terecht te komen, maar kan de boot niet houden omdat er 25 knopen wind op de kop staat.

De andere dochter staat maar wat met een landvast op het voordek, maar onderneemd geen actie, waarop pappa zelf maar naar voren gaat om de touwtje,s in handen te nemen.

De meiden zijn intussen al weer aan het displaygluren begonnen, en doen verder niets meer.

Om een uur of vijf loop ik naar het havenkantoor om te kijken of de betaalautomaat het nog doet, en dat lukt deze keer in één keer. 

Ook check ik de douche's en die hebben inderdaad geen muntje's nodig, je moet alleen om de haverklap een knop indrukken voor water, nou dat is geen probleem, als je er tenminste met je kont of je heup bij kunt en dan kan het blijven stromen door er op tijd een tikje tegen aan te geven.

Het is nu halfzeven en Aafke heeft het eten nu bijna klaar, maar we zien de oudje's nog niet op het haventerrein lopen.

Pas na zeven uur is het dan zover en staat het spul voor de boot, we helpen ze gauw naar binnen, en dan kunnen we beginnen met eten, na het toetje gaat de kinderschare te bed, en wij doen eerst nog even een bakje voor we de fietsen en dergelijke weer aan boord halen.

Ondertussen is er een mooi xyacht naast ons komen liggen, het is een vierenveertig voets zeiljacht, en volgens mij nog niet zo oud hij ziet er tenminste pico bello uit nou ja dat mag ook wel want deze jongens zijn niet bepaald de goedkoopste.

Je kunt het zo duur maken als je wilt, maar deze is gewoon standaard zo te zien, geen inmast mainsail, en ook geen luxe stuurwielen en dergelijke erop.

28-07-2017 Van Hadereslev naar Aaroesund.

Vandaag willen John en Marina voor we weggaan naar een ander oord, nog even de stad in om wat te winkelen en dus gaan we om halftien na het ontbijt met z'n allen die kant op.

De kinderen op hun fietsen, en de jongste kornuit in de buggy, na een kwartier wandelen, komen we bij een soort kringloopwinkel van één van de hier aanwezige kerken, we schuiven met z'n allen naar binnen en om eerlijk te zijn, hebben ze hier erg goed spul staan.

Ik kijk even bij de boeken, om er achter te komen dat ze helaas allemaal in het Deens zijn, en ik had al een Deens boek gekocht vorige week bij het rode kruis winkeltje in Marstal, ik dacht bij mijzelf dat kan ik wel ontcijferen want het lijkt veel op Frysk, maar dat viel mij zwaar tegen en dus zoek ik nu om een Engels boek.

Na een poosje daar rond te hebben gesnuffeld, heb ik het wel gezien, en ga buiten lekker op een te koop staande stoel zitten, om van het zonnetje te genieten.

De dames hebben er nog geen genoeg van,  en zijn bezig met kleding passen voor zichzelf, en de kids, ook John vind nog twee lange broeken, die heeft hij nu nodig, want hij had er geen een meegenomen op deze reis.

Het is op het laatst twaalf uur dat ze uitgewinkeld zijn, en wij gaan maar terug naar de boot, en John gaat nog even bij de Lidl langs om brood en broodje's te halen.

Om 12:50 uur gooien we de trossen los, en varen op de motor richting zee, zodra lijnen en fenders zijn opgeborgen rollen we de Genua af en varen met een mooi bakstagwindje van 10 tot 13 knopen de rivier af.

Onderweg moeten we nog wel zo nu en dan gijpen, want een rivier meanderd door het landschap.

Om even voor tweeën begint het licht te regenen, en dat hadden we al min of meer verwacht gezien de wolken die achter ons aan komen waaien.

John reikt mij alvast mijn waxjas en mijn hoed aan, en dat is weer net op tijd. Eerst lijkt het er nog op dat het hele zaakje links en rechts langs ons zal gaan en dat wij in het lichte gedeelte terecht komen.

Net wanneer het vaarwater bijna haaks naar stuurboord gaat breekt de bui in alle hevigheid los, en geen van ons tweeën zag hem aankomen zo snel ging het.

Snel handelen is nu geboden, en John en Marina proberen de Genua door te trekken aan de oprollijn binnen te halen, maar daarvoor is de lier nodig, en daar zit nog een lijn op die er eerst af moet.

Marina haalt snel de lijn eraf, en doet de lijn van de fokroller er snel op en terwijl het water met bakken uit de lucht komt draait Marina aan de lier en John en Aafke trekken aan de lijn.

Beneden schreeuwen de kinderen, want de boot gaat erg schuin, en er is veel lawaai van het klapperende zeil, en het geratel van de lier.

Het treft wel weer bijzonder, dat net nu het er op aan komt het vaarwater naar stuurboord gaat, en dat we dus net op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn.

Gelukkig is de Genua nu opgerold, en heb ik ondertussen de motor kunnen starten, want ik moet mijn aandacht goed bij de navigatie houden, want visueel is er geen boei meer te zien zo hard regent het.

Op de plotter kan ik gelukkig zien waar ik heen moet, en dan is het ook opeens weer over, en krijg ik weer wat zicht.

We zijn nu nog ongeveer een anderhalve mijl van de haven van Aarøsund, en besluiten om die maar binnen te lopen.

Het regent nu nog wel enigzins, en we hopen dan ook bij het binnenvaren en het aanmeren, dat het droog mag zijn, en ja hoor als we er bijna aan toe zijn, stopt het met regenen en ook de wind gaat liggen.

Eenmaal de haveningang gepasseerd zijnde, zie ik gelijk in de eerste rij boxen een lege plek die volgens mij de juiste breedte heeft voor onze boot.

Ook als we eenmaal recht voor de box liggen kunnen we zien dat het bordje op groen staat, en dat de box dus vrij is voor gebruik.

John gaat naar voren, en Marina legt de achterlijnen om de achterpalen en geeft ze mij dan aan.

Ik vaar op John zijn aanwijzingen zo ver mogelijk door naar voren, en laat de achterlijnen door mijn handen glijden tot we ver genoeg zijn om voor van de boot af te stappen.

Even later liggen we vast, en fixeren de boot met een spring zodat hij niet meer naar voren of naar achteren kan.

Nadat ik de motor heb uitgezet, trek ik mijn waxjas uit, en op mijn broekspijpen, sokken, en schoenen 

na ben ik droog.

    Er ligt een groot strijkijzer aan de kop van de steiger, een meter of 15 lang.

Ook mijn hoed is sompenat, en vervolgens hang ik jas, en hoed in de inmiddels teruggekeerde zon te drogen.

Nadat ik mijn schoenen en sokken ook te drogen heb gelegd, ga ik tijdens het innemen van een blonde rakker mijn natte broekspijpen ook in de zon leggen.

John en Marina gaan alweer met hun kleuterklasje de wal op om de haven te verkennen, en ik ga om kwart voor zes maar even naar de betaalautomaat om het havengeld te betalen.

Daar aangekomen, blijkt het apparaat buiten werking, en mag ik het later nog eens weer proberen.

Nadat we gegeten hebben probeer ik het nog eens, en nu doet hij het wel, alleen zijn er nu nogal wat wachtenden voor mij.

Als ik terug op de boot kom, ligt het grut al op hun kooi, en help ik Aafke met afdrogen van de afwas.

Later gaan John en Marina nog even te fietsen, om het eiland te verkennen.

27-07-2017 Aaroe naar Haderslev

Zoals ik enige tijd geleden al eens heb gezegd "de ochtendstond heeft goud in de mond" blijkt dat voor vandaag niet te gelden, eerst worden we al wakker gemaakt door een heidens kabaal van een heistelling die geplaatst op een ponton palen in de grond aan het heien is vlak achter ons.

Als ik daarna uit mijn kooi kom, krijg ik een woordenwisseling met Aafke, waarvan later blijkt dat we elkaar verkeerd hadden begrepen.

Daarna komt het volgende débacel, net als we aan ons ontbijt willen beginnen, komt onze Duitse buurman die voor ons aan de steiger ligt met de mededeling, dat hij met vijf minuten graag wil vertrekken, en omdat wij hem in de weg liggen, zegt hij dat hij graag wil dat we ruimte maken.

Onze achter buurman is ook al bezig om te vertrekken, en omdat de heistelling achter hem ligt, moet hij bij het achteruitvaren daar vrij van blijven, en dat valt i.v.m met de harde dwarswind die er staat, en het aan lagerwal liggen niet mee.

Hij doet het op zijn manier trouwens goed, door op een voorspring te beleggen, en met een stootwil tussen boeg en steiger vooruit te slaan, om zo de kont van de boot tegen de wind in te krijgen.

Het gaat goed totdat hij achteruit wil slaan, want dan komt hij gevaarlijk dicht langs het ponton, en als er niet snel iemand van de heiploeg de boot had afgehouden, dan had hij zeker veel schade opgelopen

Het ging dus gelukkig op haren en snaren goed.

Dan zijn wij aan de beurt, nou dat ging niet helemaal zoals ik het in mijn hoofd had, ik wilde eigenlijk ook op een voorspring wegvaren net als onze voorganger, maar nadat alle lijnen weg waren, en we alleen nog op onze voorspring, met de motor in de vooruit vastzaten aan de wal, maakte Aafke nadat ik de keerkoppeling weer in neutraal had gezet de voorspring los, en op dat moment zag ik dat John al gereed stond op de steiger, om ons een extra duwtje te geven om van de wallekant af te komen, en dus dacht ik bij mijzelf, nou ja dan probeer ik het maar door snel achteruit te varen, en dan krijg ik hem op tijd wel met de kont naar stuurboord toe met een scheepslengte ruimte tot aan het heiponton.

Maar doordat ik de eerste paar meters niet genoeg gas gaf kwam ik min of meer in de problemen, want mijn beginsnelheid was eigenlijk te weinig, en om nu maar weer de keerkoppeling in z'n vooruit te zetten leek mij geen optie, en er bleef mij niets anders over dan het gas er vol op te zetten, om zo de kont van de boot genoeg naar stuurboord te krijgen dat die vrij zou komen van het ponton, en dan snel het roer om te gooien om de kop er ook langs te krijgen.

Het gaat net als bij mijn voorganger, allemaal net goed, en ik scheer op volle snelheid rakelings langs het heiponton.

Helaas gaat een van de fenders tijdens deze actie overboord, en de wind blaast hem de haven in.

Ik stop de boot af, en vaar nu weer terug de haven in achter de stootwil aan, waarbij Aafke de pikhaak alvast in stelling brengt.

Maar ze krijgt de drenkeling niet te pakken, en doordat ik met de boot niet meer verder naar voren kan varen omdat daar een boot ligt, en het lukt mij ook niet door achteruit te slaan de boot vanwege het wieleffect weer naar stuurboord te krijgen.

Met als gevolg dat we dwars raken, en ik niet meer voor, en achteruit meer kan, doordat het ter plekke niet breed genoeg is.

Ik schreeuw naar Aafke, John, en Marina, die voor op de boot staan, dat ze moeten proberen om de boot voor te stoppen door hem met behulp van de bemanning van het schip waar we bijna tegenaan komen, daar op z'n plek te houden zodat daardoor de kont van de boot verder drijft naar lij en we weer recht met de kop in de wind komen, zodat ik weer controle over de boot krijg.

Het dringt echter niet direct tot hen door, maar gelukkig valt even later het kwartje, en hebben ze door wat ik wil.

Nou dat was me weer een happening zo vroeg al in de morgen, zonder ontbijt raken we de haven voortijdig uit, omdat die Duitser zo nodig weg moest.

Ook de havenmeester had ons van te voren op de hoogte moeten brengen van de heiplannen zo vroeg in de morgen.

Omdat het weer ook nog eens gaat verslechteren, moet Aafke mij halsoverkop mijn Australian waxjas aanreiken, en ook mijn Australian hat erbij.

Het is net op tijd, het zijn maar buitje's maar op den duur raak je wel zeiknat, en het is nog twee uur varen naar Haderslev.

De hele familie, zit beneden lekker aan het ontbijt, maar Aafke zou Aafke niet zijn, en breng mij zo nu en dan thee, en een stuk brood.

Tegen twaalven vaar ik, in de nu rijkelijk stromende regen Haderslev binnen, en met John vaar ik eerst maar een verkenningsronde door de haven die lang, smal, en aan het eind ook nog eens ondiep word.

We maken maar linksomkeerd, en varen terug naar het begin omdat we liever langs de kade willen liggen, vanwege Ariane haar driewieler moeten we wel aan een langssteiger afmeren, omdat dat bakbeest moeilijk over de preekstoel op de steiger is te tillen.

We vinden plek aan de kade waar je minimaal 15 meter lang moet zijn om er te mogen liggen, nou we zien wel hoe het komt, er staat hier een betaalautomaat voor het havengeld, en er staat tevens een mobiele toiletwagen op de kade hier niet ver vandaan.

Ook ondekken we later dat de douche's hier tegenover zijn, achter de ijssalon.

Wanneer de lucht er een beetje betrouwbaarder uitziet aan de laatste helft van deze middag, gaan we de fietsen gereedmaken en eerst gaan John en Marina met hun koters richting stad om naar een speeltuin te zoeken.

Wij gaan later ook richting stad op de fiets, want we moeten even naar een postkantoor om kaarten te versturen naar Nederland.

Het word niet het postkantoor, maar een kiosk waar ik twee postzegels koop voor vijftig kronen, het meisje achter de balie zei al dat ze hier duur zijn met de posterijen.

Ze plakt ze netjes voor mij op de beide kaarten, en ik vraag waar de brievenbussen zijn, nou die zijn hier niet ver vandaan zegt ze en wijst me de richting waar ik ze kan vinden.

Na de kaarten op de bus te hebben gedaan, fietsen we de stad door en komen op een gegeven moment bij een meertje uit, en daar zien we in de verte een aantal speeltoestellen voor kinderen.

Ik zeg tegen Aafke kom op ik denk dat ze daar wel eens kunnen zijn, en ja hoor het is ook nog zo.

Het is een mooi aangelegd speelplein, dat met een soort rubber is geplaveid, en voor Ariane heel erg geschikt vanwege het feit dat er ondiepe nepslootje,s in zijn verwerkt die blauw zijn gekleurd om ze op water te doen lijken en ook zijn ze ongeveer drie meter breed en een halve meter diep.

Later gaan we nog met z'n allen naar een speeltuintje aan de overzijde van het meertje, maar daar is de ondergrond van zand.

Het is bijna halfzeven als we daar weg gaan, en John trakteerd ons op een ijsje, en daarna gaan wij alvast op de fiets terug om het eten klaar te maken.

Na een halfuur rold ook de rest weer binnen, en kunnen we gelijk aanvallen, de spaggeroni gaat er in als koek, en na nog een toetje gaat het grut naar bedde toe.

Het is weer de jongste die niet van plan is om te gaan slapen, en ten lange leste gaan John en Marina op weg met onze fietsen, en laten ons met de kleine knorhaan zitten, maar Aafke heeft hem gauw het mooie weer aangezegd en we horen hem nu niet meer.

Wij nemen nog maar een paar koppen koffie, en pas tegen elven komen J en M weer terug, ze waren enigzins verdwaalt geraakt en ja dat gebeurt je in het donker eerder dan overdag als het licht is.

Om elf uur is alle rollend materieel weer aan boord, en gaan we even praten wat we morgen doen.

26-07-2017 Vandaag van Ærø naar Aaroe.

Vanochtend na alle plichtmatigheden, vertrekken we om kwart over tien van onze ligplaats op Ærø.

Even buiten de haven hijssen we de zeilen, we weten noch niet echt welke kant we op gaan, maar wanneer het grootzeil en de Genua ook afgerold is moet ik een beslissing nemen, eerst kijk ik waar de meeste jachten naar toe gaan, want de hele haven loopt hier leeg vanmorgen.

Omdat de meeste naar stuurboord gaan, gaan wij dus bakboord uit en we varen eerst noodgedwongen weer richting Fynshav, en daar willen we dus niet naartoe.

Gelukkig draait de wind in een voor ons gunstige richting, en kunnen we tenminste onze volgende haven uitzoeken.

We besluiten om richting eiland Aaroe te varen, en doordat de wind steeds verder ruimt naar het Oosten komt dat ons goed uit.

De eerste helft gaat min of meer voorspoedig, maar de windkracht gaat nogal wat op en neer in kracht, en varieerd van 6 knopen tot 12 knopen.

De tweede helft doet het in het beigin beter, met uitschieters naar 16 knopen maar laat het dan een hele poos afweten en het is op het laatst zo dat ik de motor start, en de Genua wegdraai.

We moteren een 20 minuten en dan komt er weer wat wind opzetten precies uit de goede richting om ons naar Aaroe te blazen.

Helaas is dit de laatste stuiptrekking van de wind en start ik om 16:00 uur de motor en gaan we motorsailen met een beetje hulp van het grootzeil.

Een mijl voor de haveningang, bergen we het grootzeil, en varen om 17:00 uur de haven binnen, en worden door de havenmeester luidkeels naar de door ons gekozen plek geloodst.

De beste man racet op een elektrisch autopedachtig vervoermiddel over de steigers, en vliegt van hot naar haar, en schreeuwt naar iedere schipper zijn instructies, wel in het Deens natuurlijk zodat wij het niet kunnen verstaan.

Het lijkt wel of hij iedereen de huid volscheld, tenminste zo komt op mij over, maar ja ik begrijp geen Deens.

Deze mooie zonnige dag, is in schril contrast met die van gisteren, en dus houden we deze dag in onze gedachten.

De kinderen waren vandaag niet echt optimaal, er schreeuwde er bijna altijd wel één moord en brand, maar het was voor hen ook een wat langere zit dan die van Fynshav naar Søby.

Eenmaal aangekomen springen John en Marina gelijk met het grut de steiger op om de boel te verkennen, en even later ligt het hele zootje al op het strand en in het water.

Ze wuifen ons vanaf de andere kant van de haven toe, en ik ga alvast maar een blonde rakker tot mij nemen.

Daarna ga ik op zoek naar het havenkantoor, waar ik via de automaat het havengeld à 160 Dkr via creditkaart betaal.

Weer terug op de boot leg ik het huikje over het grootzeil, want de zon met zijn UV Straling maakt korte metten met het tuig.

Aafke is ondertussen met het eten bezig, het worden vanavond raasdonders met spekje's, salade, en appelmoes.

De kinderen lusten er later wel soep van, maar eerst krijg ik een cup a soup van Aafke.

De kinderen lopen alledrie nu in hun blote niks door de boot, want ze hadden zich op het strand nogal met water en zand beziggehouden, en moeten nu worden gekuisd door beppe Aafke die ze één voor één afsopt.

Het slapen gaat ook niet van een leien dakje, vooral de kleine deugniet van een Silvan ligt te dwarsbongelen, hij ligt nog geen vijf seconden in z'n kooi of hij is er ook al weer uit, hij heeft een nieuw spelletje uitgevonden om John gek te maken.

Het is nu al kwart over tien, en mukkis is nog steeds niet in dromenland.

Net als ik dit stukje bijna klaar heb, valt hij met veel lawaai van z'n nest af, en dat loopt gelukkig goed af.

Aafke die snel reageerde op zijn actie brengt hem maar weer naar bedje toe, en nu maar hopen dat hij er de brui aan geeft.

Dat lijkt er echter nog niet op, want we horen hem zo nu en dan nog in zichzelf babbelen.

25-07-2017 Een veregende dag in Søby op Ærø

Vandaag is het een heel verschil met gisteren, was het gisteren nog de hele dag droog, vannacht begon het al flink te gieten en te waaien, en vanmorgen toen we onze ogen opendeden was het niet veel beter.

We komen er af tussen 09:00 en 10:00 en gaan met de jeugd ontbijten, ze hangen er weer goed in, vooral de jongste van net één jaar oud kan er wat van, hij wil zelf controle over zijn broodje's, en propt het in zijn al goed met tanden bezette smoelwerk.

Het is echter niet mogelijk om er na het ontbijt met de kinderen op uit te gaan, want het regent om de haverklap pijpestelen, en ook is er weinig kans om te vertrekken naar een andere haven.

Het waait een dikke vijf Bft, en het is hier lagerwal, en het zou niet verstandig zijn om met deze water en wind combinatie te vertrekken naar waar dan ook.

Het word dus een dag van kinder DVD,s kijken, en wat andere bezigheden, om ze in het gareel te houden.

Om een uur of 13:00 eten en drinken we maar weer wat, hotdogs, en koffie voor de grote mensen, en melk en limonade voor het kleine grut.

Silvan gaat daarna naar z'n bedje toe, en wij doen een spelletje memory kaartjesomdraaien met Novah

John probeert de belastingdienst voor de telefoon te krijgen, maar dat gaat niet helemaal zo als hij graag wil, en bij die lui moet je aanhouden als motregen om je doel te bereiken.

Ikzelf verpruts weer een hele tijd om achter een wachtwoord te komen voor Aafke haar telefoon, en dat is ook een crime.

Uiteindelijk krijg ik na veel combinatie,s van inlognaam, en wachtwoord de zaak weer aan de praat.

Om een uur of halfvijf helderd het wat op, en gaan we een poging doen om de speeltuin te bereiken, ook Silvan is ondertussen weer wakker geworden uit z'n middagdutje en zit nu aan een fruithapje, nou dan iedereen maar aan het fruit, voor de één een banaan, en de ander een khakivrucht, of een nectarine cq perzik.

Ik loop met de jongelui met hun kroost naar de speeltuin om wat foto's voor vandaag te maken, en om wat vuilnis en glaswerk naar de container te brengen.

Na wat plaatje's van de jeugd te hebben geschoten loop ik nog een slag door de haven, en kijk ook even bij de cafétaria of ze nog halve kylling met potatos op het menu hebben, en jawel ze hebben ze nog voor 80 kronen, nou dat is bij ons goedkoper denk ik, want dat is 80 x 14,56 ct= € 11,65.

Dan loop ik nog even bij de havenkant langs, en daar ligt me toch een mooi jacht, het is duidelijk een one off want dit bouw je niet in serie, maar op bestelling.

Het jacht heet"Heaven can wait" en dat spreekt mij wel aan, het moet een lust zijn om hiermee de oceaan over te zeilen.

Op de steiger kom ik de havenmeester tegen, die al met zijn ronde bezig is, en die tegen halfacht ook wel weer bij ons op de steiger zal staan om het havengeld te innen.

Ik loop maar weer naar de boot toe, en Aafke is al bezig met mijn soepje van de dag, het is een koude wind die er staat vanuit het Noorden, en dus komt dat goed uit.

24-07-2017 Met de bus op stap, voor een rondje eiland Ærø.

Vandaag is het een prachtige dag, en na ons ontbijt, gaan we met de bus een rondje eiland doen.

Het leuke ervan is dat het ook nog eens gratis is zowel voor de inwoners, als voor de vele toeristen op dit eiland.

De bus rijd elk uur van de dag zijn rondje, en wij halen op het nippertje nog de bus van 11 uur.

De kinderen vinden het prachtig, en we gaan eerst maar naar Marstal toe, meestal zijn we in Marstal met de boot, dus doen we het nu maar eens andersom.

De bus doet er bijna een uur over, maar hij gaat alle kleine gehuchten die er zijn bijlangs, zo zouden ze het bij ons in Nederland ook moeten doen, gratis vervoer dan kregen we vast een stuk minder auto's op de weg, en minder vervuiling.

Als we in Marstal uitstappen gaan we eerst een slag door de haven, en kijken naar de vele varende zeil en motorjachten die hier voor de kust langs komen.

Daarna gaan we het stadje in, en scharrelen door de nauwe straatje's met de vele stokrozen tegen de gevels van de vakwerkhuizen die hier zijn.

Dan word het tijd voor een ijsje, en wat van de meegenomen broodje's opeten op een terrasje vlak bij de supermarkt, zodat we ook nog even wat boodschappen kunnen doen.

Dan gaan we maar weer richting haven, waar volgens Marina de bus weer vertrekt op het halve uur, dit had bij mij even een alarmbelletje moeten doen rinkelen, want we zijn hier niet in Ærosköbing.

Doordat we dus in de war waren over de vertrektijd van de bus, missen we die van één uur, en daarom gaan we maar richting jachthaven waar ook een speeltuintje is voor de kids.

    Hier een foto van het gebied waar we nu in zeilen, het is de lille belt.

We spreken met elkaar af dat we met de bus van drie uur naar Ærosköbing gaan, en daar dan om halfvijf weer verder gaan naar Søby, dan zijn we mooi om vijf uur weer thuis.

Bij de speeltuin raken we een beetje te laat weg, en moeten we de kleintje's meenemen op de schouders, want Nova haar korte beentje's willen niet zo hard, en er liggen hier in de stad ook nog eens overal kinderkopje's en dat loopt ook niet zo lekker.

Een beetje buiten adem komen we bij de bushalte, en de bus is er bijna op dezelfde tijd als wij, en zo kunnen we gelijk instappen.

Na een halfuurtje zijn we alweer in Ærosköbing en gaan daar ook het stadje in, en ook hier zijn het allemaal kinderkopje's in de straten.

Dit stadje heeft volgens mij nog oudere vakwerkhuizen, dan die er staan in Marstal, maar over het algemeen zien de meeste er goed onderhouden uit.

De Denen verdienen hier volgens mij goed, want alles is hier behoorlijk duurder dan bij ons, en ook betalen ze hier 25 procent Moms (btw) op de producten in de supermarkt, waarvan dat bij ons slechts zes procent is.

We verlaten het stadje weer om halfvijf, en onderweg gaan we in de bus nog wat van onze voorraad etenswaren nuttigen, die we vanmorgen hebben klaargemaakt voor onderweg, en dan hoeft de jeugd straks ook niet zoveel meer, en kunnen ze vroeg ter kooi.

Bij aankomst lopen Aafke en ik met de kleinste terug naar de boot, want John en Marina willen met de meiden nog even naar de winkel om een haarband voor Nova.

De kleine boy, is nog aardig helder voor zo'n lange dag zonder dat hij zijn slaapje heeft gehad tussen de middag.

Aafke heeft al snel het eten klaar, en om kwart over zes ligt het hele kroost al op één oor, niet dat ze direct slapen alledrie, want bij Ariane duurt dat altijd langer dan bij de anderen, maar dat komt ook door haar syndroom van Angelman.

Marina had nog willen gaan fietsen met John, maar die vertrouwd het weer niet helemaal, en dat ziet er ook niet echt zo vriendelijk uit en we hoorden ook al wat gerommel in de verte, en dus blijven ze mooi bij honk vanavond.

    Hier zie je de omvergevaren paal, en de dader is spoorloos.

De havenmeester komt ook weer even langs, weer om halfacht vanavond, en hij ondekt dat er een paal omvergevaren is vlakbij onze ligplaats, en dus informeerd hij bij elke boot of er iemand gezien heeft wat er is gebeurt, en of iemand weet wie het heeft geflikt.

Nou wij hebben niets gezien, want wij waren de hele dag de hort op, en het zou kunnen dat één van de twee Duitse Bavariaschepen die er lagen de paal hebben omgevaren, maar dat lijkt mij erg onwaarschijnlijk omdat de paal richting steiger uitstaat en dus scheefgeraakt is bij het aanmeren.

23-07-2017 Fynshav naar Søby op Aerø

Het begon vanmorgen al te regenen toen we de kooi uitkwamen, en ook tijdens ons lange ontbijt bleef het aanhouden, soms gepaard gaand met onweergerommel.

Omdat het dus geen weer was om naar buiten te gaan, moesten we de jeugd proberen bezig te houden met voorlezen, spelletje,s doen en zo nu en dan even buiten onder de sprayhood om boten binnen te zien komen in de stromende regen.

Pas om een uur of halfeen word het een beetje lichter aan de horizon, en krijgen we weer wat hoop om mischien vandaag toch nog te kunnen verkassen naar een andere haven want we hebben het wel gezien hier onderhand.

Na op internet te hebben gekeken, lijkt het erop dat we kunnen vertrekken, en de haven waar we dan heen willen gaan is Søby op het eiland Aerø.

We zijn daar wel eens eerder geweest, maar dat vinden we niet erg en het is ook niet zo ver hiervandaan, ongeveer 13 mijl.

De wind is zzo en 15 knopen, en dat is in ons geval een bakstagwindje van 4-5 Bft, en dat is mooi om mee te beginnen, kunnen de kinderen een beetje wennen aan het slingeren en stampen op de golven.

Om 13:20 vertrekken we uit de haven, en er staat nog een behoorlijk zee'tje van pakweg 1 mtr, en dat had ik niet gedacht.

De luchten om ons heen zien er nog wel dreigend uit, maar zo te zien valt er niets uit en ik denk dat we wel droog overkomen in twee en een half uur zeilen.

Nadat Aafke en John alle lijnen en fenders hebben opgeborgen, rollen we de Genua af, en dan kan ook de motor uit.

En zo zeilen we met een mooi gangetje alleen op ons voorzeil naar onze nieuwe bestemming toe, onderweg komen we nog meer zeil en motorjachten tegen die ook van haven aan het verwisselen zijn.

Wanneer we bijna bij het eiland zijn aangekomen, gooit Ariane opeens in een opwelling, het tút tút bootje wat ze altijd zo leuk vind overboord!. Nou wat nu, we worden ook nog net ingehaald door de veerboot van Fynshav naar Søby en dus wacht ik maar even met het terugvaren om het bootje proberen te redden.

Ik besluit om overstag te gaan en dan proberen zeilend het bootje weer te pakken zien te krijgen, John gooit snel de schoot los aan bakboord, en trekt hem gelijk aan stuurboord weer aan, en dus zeilen we nu weer terug.

Al snel krijgen we het bootje weer in het vizier, en ik probeer er zo gunstig mogelijk naast te manouvreren, maar het lukt Marina niet om het ding met de pikhaak te enteren, en vervolgens waait door deze te lang durende poging, de genua ook nog eens voor het voorstag langs.

Ik roep tegen Aafke dat ze de fok op moet proberen te rollen, maar omdat ook de schoot mee voorlangs is gegaan werkt dat niet, en rollen we hem maar weer af.

John gaat nu één voor één de schoten losmaken, en ombrengen, en dan zit alles weer waar het hoort te zitten, en kunnen we de Genua wegrollen.

Nou wat een consternatie ineens, en ook op dat moment begon het juist wat harder te waaien ook nog, zo zie je maar weer, dat het zo maar uit de hand kan lopen.

Marina wil de zoektocht nog niet opgeven, en haalt de verrekijker erbij, maar op een bewegend schip is het normaal al moeilijk om een kijker goed te focussen, laat staan als je zoekt naar iets wat 50 cm lang en 15 cm breed is.

Ik zeg we laten het bootje het bootje, en gaan verder richting Søby, and thats it.

Na een halfuurtje varen we de haven binnen, en er blijkt nog genoeg ruimte te zijn, onze aanleg manouvre verdiend geen schoonheidsprijs, want doordat we een boxpaal raken komen we verkeerd uit bij de steiger, en moeten we het nog eens overdoen.

Het is nu net vier uur geweest, en Pa en Ma Oud gaan met hun kinderen richting speeltuintje, en wij gaan aan de koffie.

Om halfzes ga ik richting havenkantoor, maar onderweg kom ik de havenmeester tegen, het is nog steeds dezelfde als twee jaar geleden en hij staat te kletsen met iemand, en dus loop ik eerst maar even door naar de containers om het door mij meegenomen vuilnis daarin te deponeren.

Wanneer ik terugloop kom ik de bemanning van de Duitse 45 voets Bavaria tegen, en maak met hen een praatje in het Engels. Geloof het of niet, maar toen ik ze toesprak in het Engels spraken ze dat ook terug, nou ik dacht dan laat ik dat maar zo, want mijn Engels is beter dan mijn Deutsch.

Na wat heen en weer geouwehoer, loop ik weer terug naar de boot, en geeft Aafke mij alvast een kop soep, nou dat gaat er wel in bij mij.

Even later komt de hele horde Oudje,s er ook weer aan, en kunnen we gaan eten, het is intussen zulk mooi weer geworden, dat ze buiten willen eten, nou dan moet dat maar, en even later zitten we aan de aardappelen met broccoli en kipfilé

De jeugd is nog niet helemaal uitgevloerd, want ze hebben kabaal voor zes, terwijl ze maar met hun drieën zijn.

Ik sta op een moment zelfs op het punt, om mijn gehoorapparaten eruit te doen, want ze maken er een potje van met hun geblér.

Na het eten gaat de jeugd richting kooi, en al gauw hoor je ze niet meer, heerlijk wat een rust daalt er nu over de boot.

De weerberichten voor morgen zijn goed, en het word zelfs zonnig, nou we zien het wel, vandaag was het slecht, en goed op één dag.

22-07-2017 Onze kinderen, en kleinkinderen arriveren.

Vanmorgen is het grijs buiten, het regent dan wel niet, maar dat komt er in de loop van de dag zeker van.

Om negen uur zitten we aan ons ontbijt, en eten ons laatste brood op, er zijn nog net vier stukje's en ik krijg er drie van, en Aafke neemt wat crackers of beschuit erbij.

We zijn benieuwd hoe laat het circus aankomt, en ik ga eens proberen, of ik met mijn simkaart van Robin via mijn iphone 4s soms internet kan krijgen via een provider die het op de ipad niet doet.

Dus haal ik de simkaart uit de ipad en doe die in mijn iphone, en waarempel nu lukt het wel om verbinding te krijgen via Telia G3. 

Het simkaartje van Tele2 wat in mijn iphone zat, zet ik nu in mijn oude Nokia n95 en ook dat werkt.

Ook kan ik nu op de ipad werken, door mijn iphone als hotspot te gebruiken, en ook dat werkt prima.

Waarom dit nu wel wil, en daarvoor ook goed heeft gewerkt begrijp ik nog steeds niet, maar het zal met de provider te maken hebben. Waarom die provider in dit geval Telia G3 niet is te selecteren op mijn ipad is wel heel erg vreemd.

Wellicht werkt het wel op een andere lokatie in Denemarken, we zullen wel zien wanneer we hier weg gaan, en op één van de andere eilanden komen.

Net als ik met dit omzetten haast klaar ben, gaat de telefoon, en het is Marina die zegt 

"We zijn er, we zijn er." Nou dat zou ook eens tijd worden dat ze komen, we hadden ze al eerder verwacht, maar gelukkig zijn ze gearriveerd.

Aafke is al naar richting haventerrein, maar ik moet eerst nog mijn schoenen zien te vinden voor ik die kant op kan.

Als ook ik daar aankom zie ik hun auto niet staan, maar hoor wel kinderen roepen, blijkt het dat ze een andere auto hebben.

Ze hebben hun renault ingeruild voor een VW met zeven zitplaatsen, en meer laadruimte, terwijl de auto op zich smaller is dan de renault.

Na iedereen verwelkomd te hebben, neem ik de kinderen mee in het bagagekarretje, en met name Ariane vind dat prachtig, en zo lopen we eerst maar even naar de boot toe, en halen straks de rest van de spullen wel op.

21-07-2017 nog steeds in Fynshav

Vandaag begon met een bewolkte hemel, maar in de loop van de dag komt het zonnetje flink tevoorschijn, en dat is beter dan we hadden verwacht.

Het is halfnegen als we aan ons ontbijt zitten, en daarna gaan we eerst maar even een stortbui nemen.

Ik noem het een stortbui, omdat ik mij herrinner dat de douche's hier veel, 

en heet water spuwen, en volgens mij is de druk op de waterleiding hier een keer zo hoog als bij ons in Nederland.

Als we na 10 minuten lopen daar zijn, komen we erachter dat je hier douchemunten uit een muntautomaat moet halen door er Deense kronen, maar ook Euro's in te gooien. Stom van mij om daar niet aan te hebben gedacht.

Voor 1 euro krijg je 1 polet, en dat blijkt later genoeg te zijn om je uitgebreid te douchen.

Het probleem is echter dat ik mijn portemonee ben vergeten, en dat word dus 20 minuten lopen om geld te halen van de boot.

Na 20 minuten wissel ik geld tegen poletten, en kunnen we douchen, nou ik heb het goed onthouden want er komt me toch een straal water uit die kleine douchekop, en na het douchen kom ik er pas achter dan mijn broek waarvan ik dacht dat die veilig aan een kapstokhaakje hing, toch natte pijpen heeft gekregen door het opspatten van het watergeweld.

Enfin, dat droogt straks wel weer op in de zon die zich nu behoorlijk laat zien.

Als we terug zijn, gaan we eerst maar even een bakje doen, maar dat komt toch weer anders dan we hadden gedacht.

Net als we aan de koffie willen beginnen zien we dat de Nederlander die met zijn trimaran achter ons ligt gaat vertrekken, en daardoor kunnen wij gemakkelijk achteruit varen om de lege plaats verderop aan de steiger in te nemen.

We wilden dat vanmorgen al eerder doen, maar omdat we aan lager wal liggen, en de wind er dwars op stond was dat moeilijk uit te voeren, omdat onze Duitse buren net even weg waren, en ons dus niet konden helpen bij het losgooien en weer aanleggen.

Nu we dus simpel recht achteruit kunnen varen is het een eitje, en we gaan dat daarom maar meteen doen, want er komt ook net een jacht de haven binnen lopen, en de schipper zou het zich eens 

in z'n hoofd kunnen halen om nou net daar te gaan liggen.

Zo gezegd zo gedaan, en even later liggen we mooi tegen de steiger aan, en kunnen we straks beter van de boot op en af komen.

Een Duitse vrouw die ons er even bij heeft geholpen, ondekt plotseling een yerriecan op de steiger en vraagt of die van ons is, wij zeggen van nee, maar concluderen dat hij van de schipper van de trimaran moet zijn, en dat die hem in de haast is vergeten.

Ik werp een blik over het havenmondmonding, en zie hem daar nog steeds bezig om zijn boot zeilklaar te maken, en zeg dat ook tegen de Duitse vrouw, die direct op haar vingers begint te fluiten, en dat moet hij haast wel horen, want het mens heeft zo te horen een stel goede longen.

Uiteindelijk na nog meer hard gefluit, en hard geroep van Aafke kijkt hij onze kant op, en als de vrouw de rode yerriecan boven haar hoofd houd, zwaait hij en maakt aanstalten om terug de haven in te varen.

Hij maakt een ruime bocht met zijn boot, en laat hem dan mooi tegen ons aan deinzen, waarop ik hem de yerriecan met water overhandig.

Een paar tellen later is hij alweer weg, na ons vriendelijk te hebben bedankt, en we roepen hem een bon voyage toe.

Zo en dan nu maar koffie zeg ik tegen Aafke, en we gaan naar binnen om eerst onze koud geworden koffie op te drinken.

Na de koffie zijn de fietsen aan de beurt, ze komen achterop de boot te staan, en worden later nog ingepakt door Aafke die  ze in onze zwarte barbeqeuzakken laat verdwijnen.

Ik gooi de watertanks nog even vol water, en dan zijn we al weer een mooi eind heen met ons geheister.

Ondertussen hebben we ook contact gehad met John en Marina, en die gaan vanavond pas op pad want het is hardstikke druk op de wegen, en dat willen ze liever vermijden.

Dus dat houd in dat wij rustig aan kunnen doen de rest van de dag.

Ik breng dan ook de rest van de middag door met het laatste deel van mijn boek van Jan den Hartog genaamd "de Kapitein" wat zich afspeelt in de tweede wereldoorlog tijdens de flottielje,s van schepen van Engeland via de poolzee naar Moermansk in Rusland.

Het is een erg boeiend geschreven boek, en ik lees het dan ook bijna zonder onderbrekingen uit.

Om vijf uur sluit ik het boek, en is het soepie time, ook probeer ik nog even of ik internet hier kan krijgen, maar wat ik ook probeer het lukt mij niet.

Op het laatst, gebruik ik Aafke,s telefoon als hotspot, en stuur ik een boodschap naar mijn provider Robin, met de vraag "waarom heb ik geen internet in Denemarken".

Ik krijg tot mijn verbazing direct antwoord.

Dat zou wel zo moeten zijn, lees ik als antwoord, hebt u wel meerdere netwerken geprobeert ?.

En hebt u roaming wel aanstaan ?.

Ik stuur als antwoord dat ik alle Deense aanbieders van telefoon en internet al heb geprobeert, en ook dat ik roaming aan heb staan.

Vervolgens hoor en zie ik niets meer.

Dan is het tijd om het Havengeld te betalen, want het is 18:00 uur dus ga ik dat eerst maar even doen, en dan kan ik gelijk ook even vragen hoe het zit met de hier aanwezige hotspot, want er is free wifi staat er aangegeven bij het havenkantoor.

De havenmeester zegt dat ik gewoon in kan loggen zonder verder ook maar iets te doen, want er is geen code nodig, maar dus ook geen beveiligd netwerk.

Hij heeft wel een a4 tje met een code op het modem staan dat er hangt, en ik maak er toch maar even een foto van, mischien kan ik daar wat mee.

Als ik terug ben heeft Aafke de macaroni klaar, en dus gaan we daar maar eens goed voor zitten want ik heb ondertussen wel zin aan wat.

Na het eten stuur ik via whatsapp een vraagje naar John en Marina, en even later laten ze weten dat ze pas vertrekken als ze helemaal klaar zijn, en dat zou wel eens 00:00 uur kunnen worden.

Nou we zien het wel, als ze maar voorzichtig aan doen met die drie druktemakers achter in de auto.

20-07-2017 regenachtig weer in Fynshav

De weerberichten waren niet erg gunstig voor vandaag, en ook niet voor de rest van deze week.

Na ons ontbijt om halftien, gaat Aafke alvast de bedden voor onze kinderen en die van de kleinkinderen in orde maken, en ik test van alle elektrische apparaten de batterijen, en laad alles op wat er valt op te laden, want we hebben nu walstroom, en dus maken we daar zoveel mogelijk gebruik van.

Tot nu toe valt het met het weer nog erg mee het is wel bewolkt maar droog.

Net als ik naar het havenkantoor ben, om vuilnis en oud papier weg te brengen begint het licht te regenen.

Ik heb de Ipad ook meegenomen, want er zou free internet moeten zijn, maar wij zitten aan de buitenrand van de haven en hebben daar geen goede ontvangst, en daarom probeer ik het dichterbij.

Wat ik ook probeer, het lukt mij niet om contact te maken met het netwerk hier, en ik geef het uiteindelijk maar op.

In Duitsland had ik van mijn internetprovider Robin, prima internet, maar hier lukt het niet terwijl dat wel zo zou moeten zijn.

18 en 19-07-2017 naar Denemarken.

Van gisteren is er niet zoveel te melden, het enige nuttige wat we gisteren hebben gedaan is onze bijboot uit de motteballen halen, en klaarmaken voor gebruik.

Het ging allemaal redelijk goed, alleen hadden we de houten vloerdelen waarvan er drie zijn, twee ervan er verkeerd om  ingedaan, en dat hield in dat we alle compartimenten weer leeg moesten laten lopen om de delen om te draaien.

Achteraf viel het ons mee, want we wisten hoe het moest, ook moesten we ons behelpen voor wat betreft de voetpomp, want die hebben we helaas niet bij ons, wel hadden we een elektrisch pompje waar je luchtbedden mee op kunt pompen, en dat werkte prima maar we moesten om de boot goed op druk te krijgen nog wel het handpompje gebruiken waar we normaal de fenders mee oppompen.

Vandaag waren we redelijk op tijd uit onze kooi, en na het ontbijt hebben we eerst de bijboot stevig op het voordek vastgemaakt, om te voorkomen dat er door de het op en neergaan van de boot er lucht onder kan komen waardoor hij overboord zou kunnen waaien.

Dan gaan we de spijker waar we achter liggen er proberen uit te krijgen, na de motor te hebben gestart en op 1500 rpm te hebben gezet, begin ik te lieren totdat ik op een punt kom dat de ketting loodrecht naar beneden staat.

Het anker zit goed vast, want ik kan hem door aan de ketting te trekken met de lier, en ook met de hand er geen beweging in krijgen, en dus moet Aafke hem er maar uitvaren, en dat lukt zonder problemen.

Ik ga verder met lieren tot het anker boven komt, en laat hem dan een paar keer in en uit het water komen om de klei er van af te krijgen.

Intussen vaart Aafke alvast naar de geul waar we doorheen moeten naar zee, het is nu net halfelf geweest, en nadat ik het anker min of meer schoon heb, en heb gezekerd, ga ik eerst de prut van mijn handen afwassen.

Om kwart over elf zijn we bij de verkennerboei aangekomen, en rollen de genua af.

De wind is tussen de drie en vier bft, en is pal Oost en dat betekend voor onze koers van 20 graden naar Fynshav halve wind.

We maken alleen op de genua met 14 knopen wind, tussen de 7 en 8 knopen snelheid door het water, en over de grond 6,5 dus we hebben een beetje stroom tegen.

Omdat ik gezien had op de kaart dat er aan de zuidelijke kant van het eiland Aerö een ankerplaats was gaan we daar eerst eens even kijken hoe beschut of dat daar is, en als dat niet het geval is, dan zeilen we door naar Fynshav op het eiland Als.

Eenmaal daar aangekomen blijkt het mij toch te onbeschut om er de nacht onder anker door te brengen, en vervolgen we onze reis richting Fynshav.

Het is nu twee uur, en de verheid naar Fynshav is 9 mijl, omdat we nu geen halve wind meer varen, maar min of meer voor het lapje gaat het ook minder snel, en ik schat onze ETA op kwart voor vier.

Vanuit de verte zie ik, dat er al een aantal schepen aan de gastensteiger ligt, en dat is jammer want John en Marina komen hier Donderdagavond laat bij ons aan boord, en dan is het lastig om aan boord te komen met alle spullen en drie kinderen als we met twee of meer schepen dik liggen aangemeerd.

Als we dichter bij zijn gekomen, vrees ik dat we niet aan de kant kunnen liggen, en inderdaad als we om 20 voor vier de haven binnenlopen, moeten we dus dubbel liggen.

We meren aan naast een Duitse motorboot, en dat gaat zoals het in het boekje staat aangegeven.

Er liggen nu met ons erbij, acht jachten aan de passantensteiger, waarvan twee nagelnieuwe Jeanneau's één van 39 voet, en ééntje van 54 voet.

Ook ligt er een vreemd eigengebouwd pieremegoggel, waar ik maar niet tegen aan ben gaan liggen.

In deze haven lig je mooi beschut tegen de soms harde Oostenwind, maar dat komt in de zomer bijna nooit voor, over het algemeen is de wind hier West tot Noordwest.

Na schoon schip te hebben gemaakt, ga ik eerst maar een blonde rakker naar binnen gieten, om de goede en behouden aankomst te vieren.

Aafke houd het bij een Sonnema beerenburgje, ondertussen hebben we onze Duitse spring ook al weer aangesloten, zodat we nu weer onze telefoons, en de Ipad weer eens goed op kunnen laden.

Het is nu onderhand tijd om de havenmeester een bezoekje te brengen, en dus ga ik met mijn portemonee richting havenkantoor, daar aangekomen, lees ik dat de beste man er is tussen 18:00 en 19:00 uur maar je kunt ook een envelop met het verschuldigde bedrag door de brievenbus doen met je naam en lengte van de boot er op vermeld.

Net als ik daar aan zal beginnen, komt de havenmeester er aan, en ik vraag hem of ik ook nu direct bij hem kan betalen want het is nog geen 18:00 uur.

Ja dat is geen probleem zegt hij, en als ik hem vraag of ik ook kan pinnen antwoord hij bevestigend.

Dus ik pin voor twee nachten het havengeld, a raison van 140 Dkr per nacht, zonder toeristenbelasting zoals ze dat bij ons gewend zijn. 140 Dkr is 18,85 euro.

Als ik bijna weer bij de boot ben komt er een trimaran de haven binnenvaren, het is een Nederlands schip, en ik vermoedt dat hij tegen het pieremegoggel achter ons gaat aanleggen.

Omdat ik daar nog geen mens op heb gezien, zeg ik dat tegen hem, en ik merk dat hij maar alleen is op de boot, en ook dat deze knaap zich wel red met het aanmeren.

Er komt trouwens ook net een vrouw aangesneld van één van de boten die achter de pieremegoggel liggen, en die pakt van hem al een lijn aan.

Het was vandaag een mooie zeildag, met een constante wind en veel zon, maar morgen, en de dagen daarop zullen bewolkt en regenachtig zijn, met veel kans op onweer.

Laten we hopen, dat het allemaal een beetje meevalt want op een boot te zitten met drie kleine kinderen die geen kant op kunnen is niet zo leuk, we zullen ons best doen om ze bezig te houden.

17-07-2017 Anker op en naar Kappeln.

Ondanks mijn rugpijn, die gisteravond zomaar ineens kwam door een bepaalde beweging, heb ik goed geslapen.

Ik moest er vanmorgen om kwart voor acht uit voor een sanitaire onderbreking van mijn nachtrust, en net toen ik er weer in wilde kruipen, zegt Aafke blijf daar maar want we gaan eruit, ik heb al een hele poos wakker gelegen, en heb geen zin om nog langer hier te blijven liggen.

Ja, en wat moet je dan zeggen ?. Ik zeg oké en ga weer terug, en nestel mij op de bank tot dat Aafke zegt nou kom op, ga je eens wassen en aankleden.

Er zit dus niets anders op, en volg haar instructie's op.

Even later zitten we om acht uur al aan het ontbijt, nou dat gebeurt de laatste tijd niet zo vaak, maar de ochtendstond heeft goud in de mond word er beweerd, en dat houden we er maar in.

Omdat ons brood op is, eten we vandaag iets alternatiefs, Aafke eet crackers en beschuit, en ik neem roggebrood en krentebollen.

Het smaakt voor een keer wel lekker, maar om nou elke dag roggebrood te eten, bekoord mij niet.

Het is buiten alweer gaan waaien, en als ik op de meter kijk, staat er een 15 knopen wind uit het westen en dat is hier schijnbaar de norm, want de laatste twee dagen waren ook ongeveer hetzelfde.

We zijn van plan om boodschappen te doen, en daarvoor gaan we naar de vlakbij gelegen plaats Kappeln,

Dus gaan we Anker op, en waar ik bang voor ben is dat er hier op de kaart staat van 'Kelp' en daar zouden we wel eens een flinke hoeveelheid van aan onze ankerketting kunnen hebben.

Na te hebben overlegd met Aafke over hoe we het gaan doen, gaan we ankerop, eerst start ik de motor en zet hem in z'n vrij met een toerental van 1500 rpm zodat ik goed wat spanning heb op de ankerlier.

Ik pak de afstandsbediening, en begin te lieren, en daardoor trek ik de boot vooruit, tot ik merk dat de ketting bijna recht naar onderen staat, dan geef ik Aafke een seintje dat ze een beetje naar voren kan varen waardoor het anker uitbreekt, en dan kan ik hem omhoog lieren.

Wonder boven wonder is de ketting zo schoon als toen ik hem in het water liet plonsen, en ook zit er weinig of niets aan het anker, wat er wel aan zit is klei, en dat droogt snel op en dan kan je het er zo afschrobben.

Nu het anker boven is, varen we mooi over het lijntje wat de plotter op de kaart heeft gezet, en ook dus weer over het gedeelte van 1,6 mtr en inderdaad geeft de dieptemeter  weer hetzelfde aan als toen.

Al snel zitten we weer in de geul, en varen richting Kappeln, en daar aangekomen proberen we een box waar een groen bordje  bij hangt, maar de box is net te smal, en dus gaan we op zoek naar eentje die breed genoeg is.

    Onze buurboot is een racebak met veel toeters en bellen.

Nou we hoeven niet ver te varen, want 100 m verder is een box die aan die eis 

voldoet en daar proberen we het dus maar eens.

De breedte is goed, en gelukkig zijn ook onze achterlijnen net lang genoeg om voor en achter vast te maken.

Als we dan vastliggen, gaan we eerst een bakje doen, en dan brengen we de fietsen aan wal.

Het kost mij wel enige moeite en pijn om ze vanuit de achterhut in het gangboord te krijgen, maar omdat ik vanmorgen voor mijn rugpijn al twee keer een morfinepilletje heb genomen lukt het.

Ook zwaai ik ze zonder problemen over de preekstoel de steiger op, waar Aafke klaar staat om ze aan te pakken.

Na de accu's en de zadels weer te hebben geplaatst lopen we richting wal, en na nog een keer de kaart te hebben gecontroleerd fietsen we naar de Lidl.

We rijden maar één keer de verkeerde kant op, maar kunnen door een klein stukje terug te fietsen de draad weer op pakken.

De fietspaden zijn een regelrechte ramp voor mijn rug, want bij de dwarse uithollingen zou je denken aan boomwortels onder het asfaltpad, maar er is geen boom te zien.

Gelukkig is het niet ver en na onze fietsen te hebben gestald, gaan we de winkel binnen.

In tegenstelling tot Nederland zijn de blikken bier die je hier kunt kopen belast met een pand, dus statiegeld van een kwartje per blikje, nou dat lijkt mij erg lastig om die lege blikken weer terug te moeten brengen naar dezelfde winkel als waar je ze hebt gekocht.

Dus nemen we geen bier mee, maar een fles gordon gin van zeven maatje,s wat hier in Duitsland redelijk geprijsd is.

We scharrelen onze zaakjes bijelkaar, en laden het op onze fietsen, we zijn er zo langzamerhand aardig handig in aan het worden.

Het weer ziet er vanwege de zwarte wolken wat dreigend uit, maar het blijft nog steeds droog.

Na een tien minuten fietsen zijn we alweer bij de haven, en gaan lopende over de steiger naar de boot.

Nu moet alles via de voorpunt nog weer op de boot, ook de fietsen moeten weer in de achterhut, en dat is met mijn pijnlijke rug echt geen karwei waar ik blij van word.

We doen rustig aan, ik blijf op de steiger en geef Aafke eerst alle boodschappen aan, dan de zadels en accu,s van de fietsen en als laatste zwaai ik met één voet op de steiger en de andere op het anker de fietsen over de railing.

Aafke rijdt ze naar achteren via het gangboord en zet ze klaar op de kuipbanken, en gaat dan de boodschappen die ik haar aangeef opbergen.

Omdat de fietsen nu in de salon staan, kan ik even meten hoe het met de kabels zit van de windgenerator want ik kan er nu mooi even bij.

Na dat gecontroleerd te hebben schuiven we de fietsen weer op hun plek in de achterkajuit.Het is nu ondertussen al drie uur, en dat vind ik te laat om nog weg te varen naar Denemarken, en ik stel Aafke voor om vannacht nog maar weer achter onze spijker te gaan liggen, en dan morgen naar Denemarken te zeilen.

Even later varen we voorzichtig de voor ons schip te grote box uit, en dat gaat zoals we wilden! En dan reizen we weer af naar de ankerplaats, echter nu aan de andere kant van het vaarwater want ik heb op de kaart gezien dat het daar wat dieper en beschutter is.

   Kappeln vanaf de brug gefotografeerd.

   Zonsondergang vanaf onze ankerplaats genomen.

Na een klein halfuur laat ik het anker zakken, en trek er nog eens flink aan.

Het anker houdt, en ik stel het alarm in, en dan is het tijd voor een borrel.

Nadat we gegeten hebben, knap ik een uiltje, en daarna brengen we de verdere avond door met lezen.