Maar op een gegeven moment moeten we er toch maar uit, want we willen vandaag eigenlijk wel naar Kiel en dat is nog wel even zes uurtje's brommeren.
Om elf uur gooien we de trossen los en moteren we naar het NOK toe, dat is maar 1 km hiervandaan.
Het is niet helemaal droog, maar echt regenen doet het ook eigenlijk niet maar Aafke zegt tegen mij dat ik maar beter een regenpak aan kan doen, en ook mijn laarzen want op deze manier word je op den duur wel sompenat.
Aafke trekt mij terwijl ik achter het roer sta een regenpak aan, en verwisseld ook mijn schoeisel, wat is het toch een moordwijf denk ik bij mezelf.
Het is maar goed dat ze dat heeft gedaan, want het begint nu echt druilerig te worden en ook is de temperatuur dusdanig laag, dat je zou denken dat het herfst is inplaats van zomer.
We varen niet hard, want dat kost alleen maar meer diesel en door harder te varen scheelt het in tijd mischien een kwartier, het nadeel is dat iedereen je voorbij vaart, maar daar heb ik schijt aan.
Ik zeg na drie uurtje's varen tegen Aafke dat wanneer ik een plek zie om aan te leggen ik de boot voor de kant gooi want dit koude regenachtige weer hangt me zo langzamerhand de strot uit, maar helaas komen we nergens een plek tegen en dus pruttelen we maar door tot we in Kiel zijn.
Na zes uur bereiken we de sluis, en wij zijn niet de enige want er liggen denk ik al wel 25 motor en zeiljachten bij de wachtsteiger, en daar sluiten wij ons dus maar bij aan.
Omdat er geen plaats meer is bij de steiger, blijven we maar wat heen en weer varen in de hoop dat we snel aan de beurt zullen zijn maar dat pakt anders uit.
Ik kom er al snel achter dat er van de vier sluiskolken maar één in gebruik is en daar moet alle verkeer door.
Nou daar zijn we dan mooi klaar mee, want er komen ook nog eens drie grote containerschepen aan en dat is beroepsvaart die voor gaat.
Om een lang verhaal kort te houden, we hebben drie uur moeten wachten tot we met een tanker, twee marineschepen, en een sleepboot met nog zo'n 35 jachten de sluis in konden.
Je kunt je voorstellen wat voor een chaotische toestanden je krijgt met zoveel jachten die allemaal tegelijk als eerste de sluis in willen varen!.
Als dan ook nog eens de sluismeester om gaat roepen dat de pleziervaart nog niet de sluis in mag varen omdat er nog beroepsvaart aankomt, terwijl er nota bene al een aantal jachten halverwege de sluis in zijn gevaren, en die dus nu weer moeten proberen terug de sluis uit te varen waardoor de jachten die nog bezig zijn om erin te varen dus ook snel achteruit moeten slaan om aanvaringen te voorkomen.
Als ook ik bezig ben om terug de sluis uit te varen, beginnen de jachten die achter ons zijn opeens toch weer vooruit te varen, en dus zet ik het handle ook maar weer in z'n vooruit en vaar ook maar weer de sluis in.
De sluismeester laat niets meer van zich horen, en ik begrijp ook niet hoe die vent het in zijn kop kreeg om jachten die al halverwege de sluis waren weer terug te sturen, dat is alleen maar vragen om ongelukken.
Er is trouwens ook helemaal geen beroepsschip van wat grote dan ook te zien achter ons, dus waar heeft die kerel het over.
Ondanks al deze consternatie heeft bijna iedereen een plek gevonden langs de kant of tegen een ander jacht aan, behalve de Deen uit Kerteminde met zijn zeiljacht, het is hem blijkbaar niet gelukt om ergens aan te meren en die blijft tijdens de hele schutting door de sluis heen en weer varen.
Het schutten duurt ook nog eens een eeuwigheid, en wanneer de deuren eindelijk open gaan, en de tanker, en de marineschepen eruit zijn gevaren, is het de Deen die als eerste jacht de sluis uitvaart.
Wij doen rustig aan, want wij hebben ook nog een Duits jacht dat aan ons vastzit, en die heeft geen haast en wacht rustig tot iedereen voor ons is vertrokken.
Wij volgen de Duitser in zijn kielzog, en hopen maar dat er straks nog een plaatsje voor ons is in de jachthaven hier naast de sluis waar je voor 10 euro kunt overnachten.
Gelukkig varen de meeste jachten door naar één van de jachthavens hier in Kiel, en dat zijn er vele, ik schat zo ongeveer 10 stuks.
Wij vinden al snel een plekje aan de buitenkant van deaanlegsteiger, en worden daarbij geholpen door een paar mannen van de "la fleure" uit Lauwersoog die tegelijk met ons uit Lauwersoog zijn vertrokken.
Het is nu ondertussen wel 20 over acht en na dat we schoon schip hebben gemaakt, gaan we maar eens een hapje eten want daar zijn we zo onderhand wel aan toe.
We hebben nog maar net alles achter de kiezen, of de telefoon gaat, het is de Familie Kamperman uit Kollum die een antwoord hebben op onze vragen van gisteren.
De slang blijkt een ringslang te zijn, en het andere beest is een emelt die veel voorkomt in de weilanden en daardoor zeer geliefd is bij spreeuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten