pageviews

zondag 23 juli 2017

23-07-2017 Fynshav naar Søby op Aerø

Het begon vanmorgen al te regenen toen we de kooi uitkwamen, en ook tijdens ons lange ontbijt bleef het aanhouden, soms gepaard gaand met onweergerommel.
Omdat het dus geen weer was om naar buiten te gaan, moesten we de jeugd proberen bezig te houden met voorlezen, spelletje,s doen en zo nu en dan even buiten onder de sprayhood om boten binnen te zien komen in de stromende regen.
Pas om een uur of halfeen word het een beetje lichter aan de horizon, en krijgen we weer wat hoop om mischien vandaag toch nog te kunnen verkassen naar een andere haven want we hebben het wel gezien hier onderhand.
Na op internet te hebben gekeken, lijkt het erop dat we kunnen vertrekken, en de haven waar we dan heen willen gaan is Søby op het eiland Aerø.
We zijn daar wel eens eerder geweest, maar dat vinden we niet erg en het is ook niet zo ver hiervandaan, ongeveer 13 mijl.
De wind is zzo en 15 knopen, en dat is in ons geval een bakstagwindje van 4-5 Bft, en dat is mooi om mee te beginnen, kunnen de kinderen een beetje wennen aan het slingeren en stampen op de golven.
Om 13:20 vertrekken we uit de haven, en er staat nog een behoorlijk zee'tje van pakweg 1 mtr, en dat had ik niet gedacht.


De luchten om ons heen zien er nog wel dreigend uit, maar zo te zien valt er niets uit en ik denk dat we wel droog overkomen in twee en een half uur zeilen.
Nadat Aafke en John alle lijnen en fenders hebben opgeborgen, rollen we de Genua af, en dan kan ook de motor uit.
En zo zeilen we met een mooi gangetje alleen op ons voorzeil naar onze nieuwe bestemming toe, onderweg komen we nog meer zeil en motorjachten tegen die ook van haven aan het verwisselen zijn.
Wanneer we bijna bij het eiland zijn aangekomen, gooit Ariane opeens in een opwelling, het tút tút bootje wat ze altijd zo leuk vind overboord!. Nou wat nu, we worden ook nog net ingehaald door de veerboot van Fynshav naar Søby en dus wacht ik maar even met het terugvaren om het bootje proberen te redden.


Ik besluit om overstag te gaan en dan proberen zeilend het bootje weer te pakken zien te krijgen, John gooit snel de schoot los aan bakboord, en trekt hem gelijk aan stuurboord weer aan, en dus zeilen we nu weer terug.
Al snel krijgen we het bootje weer in het vizier, en ik probeer er zo gunstig mogelijk naast te manouvreren, maar het lukt Marina niet om het ding met de pikhaak te enteren, en vervolgens waait door deze te lang durende poging, de genua ook nog eens voor het voorstag langs.
Ik roep tegen Aafke dat ze de fok op moet proberen te rollen, maar omdat ook de schoot mee voorlangs is gegaan werkt dat niet, en rollen we hem maar weer af.


John gaat nu één voor één de schoten losmaken, en ombrengen, en dan zit alles weer waar het hoort te zitten, en kunnen we de Genua wegrollen.
Nou wat een consternatie ineens, en ook op dat moment begon het juist wat harder te waaien ook nog, zo zie je maar weer, dat het zo maar uit de hand kan lopen.
Marina wil de zoektocht nog niet opgeven, en haalt de verrekijker erbij, maar op een bewegend schip is het normaal al moeilijk om een kijker goed te focussen, laat staan als je zoekt naar iets wat 50 cm lang en 15 cm breed is.
Ik zeg we laten het bootje het bootje, en gaan verder richting Søby, and thats it.



Na een halfuurtje varen we de haven binnen, en er blijkt nog genoeg ruimte te zijn, onze aanleg manouvre verdiend geen schoonheidsprijs, want doordat we een boxpaal raken komen we verkeerd uit bij de steiger, en moeten we het nog eens overdoen.
Het is nu net vier uur geweest, en Pa en Ma Oud gaan met hun kinderen richting speeltuintje, en wij gaan aan de koffie.
Om halfzes ga ik richting havenkantoor, maar onderweg kom ik de havenmeester tegen, het is nog steeds dezelfde als twee jaar geleden en hij staat te kletsen met iemand, en dus loop ik eerst maar even door naar de containers om het door mij meegenomen vuilnis daarin te deponeren.
Wanneer ik terugloop kom ik de bemanning van de Duitse 45 voets Bavaria tegen, en maak met hen een praatje in het Engels. Geloof het of niet, maar toen ik ze toesprak in het Engels spraken ze dat ook terug, nou ik dacht dan laat ik dat maar zo, want mijn Engels is beter dan mijn Deutsch.
Na wat heen en weer geouwehoer, loop ik weer terug naar de boot, en geeft Aafke mij alvast een kop soep, nou dat gaat er wel in bij mij.
Even later komt de hele horde Oudje,s er ook weer aan, en kunnen we gaan eten, het is intussen zulk mooi weer geworden, dat ze buiten willen eten, nou dan moet dat maar, en even later zitten we aan de aardappelen met broccoli en kipfilé
De jeugd is nog niet helemaal uitgevloerd, want ze hebben kabaal voor zes, terwijl ze maar met hun drieën zijn.
Ik sta op een moment zelfs op het punt, om mijn gehoorapparaten eruit te doen, want ze maken er een potje van met hun geblér.
Na het eten gaat de jeugd richting kooi, en al gauw hoor je ze niet meer, heerlijk wat een rust daalt er nu over de boot.
De weerberichten voor morgen zijn goed, en het word zelfs zonnig, nou we zien het wel, vandaag was het slecht, en goed op één dag.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten