Het leuke ervan is dat het ook nog eens gratis is zowel voor de inwoners, als voor de vele toeristen op dit eiland.
De bus rijd elk uur van de dag zijn rondje, en wij halen op het nippertje nog de bus van 11 uur.
De kinderen vinden het prachtig, en we gaan eerst maar naar Marstal toe, meestal zijn we in Marstal met de boot, dus doen we het nu maar eens andersom.
De bus doet er bijna een uur over, maar hij gaat alle kleine gehuchten die er zijn bijlangs, zo zouden ze het bij ons in Nederland ook moeten doen, gratis vervoer dan kregen we vast een stuk minder auto's op de weg, en minder vervuiling.
Als we in Marstal uitstappen gaan we eerst een slag door de haven, en kijken naar de vele varende zeil en motorjachten die hier voor de kust langs komen.
Daarna gaan we het stadje in, en scharrelen door de nauwe straatje's met de vele stokrozen tegen de gevels van de vakwerkhuizen die hier zijn.
Dan word het tijd voor een ijsje, en wat van de meegenomen broodje's opeten op een terrasje vlak bij de supermarkt, zodat we ook nog even wat boodschappen kunnen doen.
Dan gaan we maar weer richting haven, waar volgens Marina de bus weer vertrekt op het halve uur, dit had bij mij even een alarmbelletje moeten doen rinkelen, want we zijn hier niet in Ærosköbing.
Doordat we dus in de war waren over de vertrektijd van de bus, missen we die van één uur, en daarom gaan we maar richting jachthaven waar ook een speeltuintje is voor de kids.
We spreken met elkaar af dat we met de bus van drie uur naar Ærosköbing gaan, en daar dan om halfvijf weer verder gaan naar Søby, dan zijn we mooi om vijf uur weer thuis.
Bij de speeltuin raken we een beetje te laat weg, en moeten we de kleintje's meenemen op de schouders, want Nova haar korte beentje's willen niet zo hard, en er liggen hier in de stad ook nog eens overal kinderkopje's en dat loopt ook niet zo lekker.
Een beetje buiten adem komen we bij de bushalte, en de bus is er bijna op dezelfde tijd als wij, en zo kunnen we gelijk instappen.
Na een halfuurtje zijn we alweer in Ærosköbing en gaan daar ook het stadje in, en ook hier zijn het allemaal kinderkopje's in de straten.
Dit stadje heeft volgens mij nog oudere vakwerkhuizen, dan die er staan in Marstal, maar over het algemeen zien de meeste er goed onderhouden uit.
De Denen verdienen hier volgens mij goed, want alles is hier behoorlijk duurder dan bij ons, en ook betalen ze hier 25 procent Moms (btw) op de producten in de supermarkt, waarvan dat bij ons slechts zes procent is.
We verlaten het stadje weer om halfvijf, en onderweg gaan we in de bus nog wat van onze voorraad etenswaren nuttigen, die we vanmorgen hebben klaargemaakt voor onderweg, en dan hoeft de jeugd straks ook niet zoveel meer, en kunnen ze vroeg ter kooi.
Bij aankomst lopen Aafke en ik met de kleinste terug naar de boot, want John en Marina willen met de meiden nog even naar de winkel om een haarband voor Nova.
De kleine boy, is nog aardig helder voor zo'n lange dag zonder dat hij zijn slaapje heeft gehad tussen de middag.
Aafke heeft al snel het eten klaar, en om kwart over zes ligt het hele kroost al op één oor, niet dat ze direct slapen alledrie, want bij Ariane duurt dat altijd langer dan bij de anderen, maar dat komt ook door haar syndroom van Angelman.
Marina had nog willen gaan fietsen met John, maar die vertrouwd het weer niet helemaal, en dat ziet er ook niet echt zo vriendelijk uit en we hoorden ook al wat gerommel in de verte, en dus blijven ze mooi bij honk vanavond.
De havenmeester komt ook weer even langs, weer om halfacht vanavond, en hij ondekt dat er een paal omvergevaren is vlakbij onze ligplaats, en dus informeerd hij bij elke boot of er iemand gezien heeft wat er is gebeurt, en of iemand weet wie het heeft geflikt.
Nou wij hebben niets gezien, want wij waren de hele dag de hort op, en het zou kunnen dat één van de twee Duitse Bavariaschepen die er lagen de paal hebben omgevaren, maar dat lijkt mij erg onwaarschijnlijk omdat de paal richting steiger uitstaat en dus scheefgeraakt is bij het aanmeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten