Het is halfnegen als we aan ons ontbijt zitten, en daarna gaan we eerst maar even een stortbui nemen.
Ik noem het een stortbui, omdat ik mij herrinner dat de douche's hier veel,
en heet water spuwen, en volgens mij is de druk op de waterleiding hier een keer zo hoog als bij ons in Nederland.
Als we na 10 minuten lopen daar zijn, komen we erachter dat je hier douchemunten uit een muntautomaat moet halen door er Deense kronen, maar ook Euro's in te gooien. Stom van mij om daar niet aan te hebben gedacht.
Voor 1 euro krijg je 1 polet, en dat blijkt later genoeg te zijn om je uitgebreid te douchen.
Het probleem is echter dat ik mijn portemonee ben vergeten, en dat word dus 20 minuten lopen om geld te halen van de boot.
Na 20 minuten wissel ik geld tegen poletten, en kunnen we douchen, nou ik heb het goed onthouden want er komt me toch een straal water uit die kleine douchekop, en na het douchen kom ik er pas achter dan mijn broek waarvan ik dacht dat die veilig aan een kapstokhaakje hing, toch natte pijpen heeft gekregen door het opspatten van het watergeweld.
Enfin, dat droogt straks wel weer op in de zon die zich nu behoorlijk laat zien.
Als we terug zijn, gaan we eerst maar even een bakje doen, maar dat komt toch weer anders dan we hadden gedacht.
We wilden dat vanmorgen al eerder doen, maar omdat we aan lager wal liggen, en de wind er dwars op stond was dat moeilijk uit te voeren, omdat onze Duitse buren net even weg waren, en ons dus niet konden helpen bij het losgooien en weer aanleggen.
Nu we dus simpel recht achteruit kunnen varen is het een eitje, en we gaan dat daarom maar meteen doen, want er komt ook net een jacht de haven binnen lopen, en de schipper zou het zich eens
in z'n hoofd kunnen halen om nou net daar te gaan liggen.
Zo gezegd zo gedaan, en even later liggen we mooi tegen de steiger aan, en kunnen we straks beter van de boot op en af komen.
Een Duitse vrouw die ons er even bij heeft geholpen, ondekt plotseling een yerriecan op de steiger en vraagt of die van ons is, wij zeggen van nee, maar concluderen dat hij van de schipper van de trimaran moet zijn, en dat die hem in de haast is vergeten.
Ik werp een blik over het havenmondmonding, en zie hem daar nog steeds bezig om zijn boot zeilklaar te maken, en zeg dat ook tegen de Duitse vrouw, die direct op haar vingers begint te fluiten, en dat moet hij haast wel horen, want het mens heeft zo te horen een stel goede longen.
Uiteindelijk na nog meer hard gefluit, en hard geroep van Aafke kijkt hij onze kant op, en als de vrouw de rode yerriecan boven haar hoofd houd, zwaait hij en maakt aanstalten om terug de haven in te varen.
Hij maakt een ruime bocht met zijn boot, en laat hem dan mooi tegen ons aan deinzen, waarop ik hem de yerriecan met water overhandig.
Een paar tellen later is hij alweer weg, na ons vriendelijk te hebben bedankt, en we roepen hem een bon voyage toe.
Zo en dan nu maar koffie zeg ik tegen Aafke, en we gaan naar binnen om eerst onze koud geworden koffie op te drinken.
Na de koffie zijn de fietsen aan de beurt, ze komen achterop de boot te staan, en worden later nog ingepakt door Aafke die ze in onze zwarte barbeqeuzakken laat verdwijnen.
Ik gooi de watertanks nog even vol water, en dan zijn we al weer een mooi eind heen met ons geheister.
Ondertussen hebben we ook contact gehad met John en Marina, en die gaan vanavond pas op pad want het is hardstikke druk op de wegen, en dat willen ze liever vermijden.
Dus dat houd in dat wij rustig aan kunnen doen de rest van de dag.
Ik breng dan ook de rest van de middag door met het laatste deel van mijn boek van Jan den Hartog genaamd "de Kapitein" wat zich afspeelt in de tweede wereldoorlog tijdens de flottielje,s van schepen van Engeland via de poolzee naar Moermansk in Rusland.
Het is een erg boeiend geschreven boek, en ik lees het dan ook bijna zonder onderbrekingen uit.
Om vijf uur sluit ik het boek, en is het soepie time, ook probeer ik nog even of ik internet hier kan krijgen, maar wat ik ook probeer het lukt mij niet.
Op het laatst, gebruik ik Aafke,s telefoon als hotspot, en stuur ik een boodschap naar mijn provider Robin, met de vraag "waarom heb ik geen internet in Denemarken".
Ik krijg tot mijn verbazing direct antwoord.
Dat zou wel zo moeten zijn, lees ik als antwoord, hebt u wel meerdere netwerken geprobeert ?.
En hebt u roaming wel aanstaan ?.
Ik stuur als antwoord dat ik alle Deense aanbieders van telefoon en internet al heb geprobeert, en ook dat ik roaming aan heb staan.
Vervolgens hoor en zie ik niets meer.
Dan is het tijd om het Havengeld te betalen, want het is 18:00 uur dus ga ik dat eerst maar even doen, en dan kan ik gelijk ook even vragen hoe het zit met de hier aanwezige hotspot, want er is free wifi staat er aangegeven bij het havenkantoor.
De havenmeester zegt dat ik gewoon in kan loggen zonder verder ook maar iets te doen, want er is geen code nodig, maar dus ook geen beveiligd netwerk.
Hij heeft wel een a4 tje met een code op het modem staan dat er hangt, en ik maak er toch maar even een foto van, mischien kan ik daar wat mee.
Als ik terug ben heeft Aafke de macaroni klaar, en dus gaan we daar maar eens goed voor zitten want ik heb ondertussen wel zin aan wat.
Na het eten stuur ik via whatsapp een vraagje naar John en Marina, en even later laten ze weten dat ze pas vertrekken als ze helemaal klaar zijn, en dat zou wel eens 00:00 uur kunnen worden.
Nou we zien het wel, als ze maar voorzichtig aan doen met die drie druktemakers achter in de auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten