Als we dan eindelijk zover zijn om naar het dorp te gaan om boodschappen te doen, begint het te regenen niet dat het bij bakken uit de lucht komt, maar net genoeg om zeiknat te worden en om nou een eind in regenkleding te gaan lopen lokt ons ook niet aan.
Tegen een uur of halféęn is het droog, al blijft het een beetje dreigen met de lucht, maar we wagen het er maar op en dus lopen we het dorp in op weg naar de Aldi.
Een paar jaar terug was de Aldi hier vlakbij, maar omdat ze hier te weinig omzet maakten zijn ze verhuisd naar een andere plek hier een heel eind vandaan, en omdat het ons teveel werk is om onze fietsen op te tuigen, gaan we met de benewagen, en dat is goed voor onze stofwisseling.
Onderweg komen we door de lange winkelstraat en gaan we even struinen in een €1 winkel, er ligt heel veel, maar niets van onze gading en dus lopen we maar rechtstreeks naar de Aldi toe.
Aafke is haar boodschappenlijstje vergeten, en dus moeten we maar afwachten of we iets vergeten zijn als we straks weer aan boord komen.
We hebben allebei wel zin in een ijsje, en dus nemen we er twee mee om buiten de winkel op te consumeren maar dat word een "griemerij" want er waren geen schepje's of lepeltje's bij verpakt.
We redden ons met een deel van de kartonnen verpakking, maar het laatste moet met onze vingers gebeuren en dat valt niet mee.
Dan gaan we na onze griempartij maar weer richting boot waar we om vier uur aankomen, Aafke ruimt de boodschappen op en ik start alvast de motor want we vertrekken naar een plek 20 km verderop.
Het is niet erg druk in het kanaal op het ogenblik, en er komen ons alleen maar wat schepen tegemoed.
Wanneer we bij de door mij op de kaart opgezochte plek aankomen, blijkt het niet de juiste te zijn en daarom brommeren we maar weer verder.
Even worden we gehinderd door een ponton met een grote kraan erop die word voortgeduwd door een sleepboot die er omgekeerd aan vast zit.
Hij vaart net even langzamer dan ons en dus ga ik er een takje bij doen om hem voorbij te lopen.
Na nog een keer op de kaart te hebben gekeken zie ik een zijkanaal aan de bakboordzijde en het blijkt het Gieselaukanaal te zijn, wij zijn hier weleens door gekomen met onze vorige boot de Zeewolf en dat is denk ik al wel meer dan 25 jaar geleden.
Het is ondertussen al kwart over acht geworden als we daar aankomen, en we varen het kanaal op, waar we er al gauw achterkomen dat er even verderop een sluis is, en daar zijn aan beide zijden van het water lange steigers waar aan beide kanten al enkele jachten en motorboten liggen aangemeerd.
Gelukkig hebben ze nog een plekje voor ons aan bakboord vrij gelaten, en daar parkeer ik de Marilena netje's in.
Een toegesnelde Duitser is te laat om onze lijnen aan te pakken, want zo snel is Aafke met haar spring.
Na een voor en achterlijn vast te hebben gemaakt, en nog een achterspring er op te hebben gezet liggen we vast.
Na vier uur varen zijn we nu al 40 km het kanaal op en hebben we nog 60 km te gaan, maar eerst blijven we hier maar twee nachten liggen, want het weer was tot nu toe droog, maar zal dat niet blijven.
Even later schrikken we wel even, want de boot maakt opeens een schuiver van je welste, en we gaan snel naar buiten om te kijken wat er aan de hand is.
Er is niets te zien, behalve dan, dat het waterpeil eerst erg is gezakt en nu weer omhoog gaat, het kwartje valt, het word veroorzaakt door de schepen die door het Kielerkanaal varen, die veroorzaken een enorme waterverplaatsing, en dat verplaatst zich helemaal tot hier en doordat het hier als het ware bij de sluis doodloopt krijg je het effect van op en neergang van het water.
Na de lijnen allemaal wat meer slack te hebben gegeven, brengen we de rest van de avond door met lezen, en Aafke voert nog wat telefoongesprekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten