Zo het nu lijkt kunnen we het hele stuk in één keer behappen, en als de wind zo blijft zijn we om een uur of vijf in Kiel bij de sluis.
Het gaat inderdaad voorspoedig en alleen het stuk vanaf het monument tot aan de sluis is niet te zeilen er is weinig wind en het komt overal vandaan dus moet de motor er weer bij.
Als we bijna bij het sluizencomplex zijn zien we opeens dat het witte licht knippert en dat betekent dat jachten de sluis in mogen varen, gelukkig hadden we het grootzeil al gestreken en opgedoekt en kunnen we zo naar binnen.
Met nog een motorboot die er al in lag en wij, gaat de deur dicht en worden we met slechts twee schepen geschut, en het mooie is dat het nog gratis is ook, want de ladders waar je via omhoog moet klimmen om op het sluizencomplex te komen voor het afrekenen van het sluisgeld in de kiosk, zijn afgekeurd en mogen niet meer gebruikt worden.
Vorig jaar was er een staking van sluispersoneel aan de hand, en hoefden we ook niets te betalen voor de passage door de sluizen en het kanaal.
We brommeren richting Brunsbüttel en varen door tot aan Rendsburg, waar we een zijkanaaltje invaren en in plaats van een plek in één van de drie jachthavens hier ter plaatse maken we vast aan de Anne Marie een oud schip dat hier voor de wal ligt en dat zo te zien word omgebouwd tot een varende zeilklipper, het lijkt mij echter eerder een varende doodskist want het ding is nogal wat roestig boven en ook onder de waterlijn.
We liggen hier vrij rustig, maar om de haverklap komt er een goederentrein langs over de aan deze kant van Rendsburg liggende spoorlijn en brug en die dingen maken me toch een klere herrie, en dat gaat tot laat in de avond door, nou je zal er maar naast wonen, alhoewel aan dat soort dingen wen je ook.
Ik weet nog dat mijn broer in een wachtpost vlakbij Harlingen aan het spoor woonde, en daar kwam elk halfuur een trein langs, in het begin stoor je je daar erg aan, maar na een tijdje wist je niet eens of de trein nu wel of niet langs was gekomen.
Na een goede nacht te hebben geslapen gaan we de andere morgen weer verder en om negen uur varen we weer richting kanaal, en daar zijn ze net bezig met het testen van een pas gebouwd groot privéjacht bij de werf alhier, het schip is 85 meter lang en 12 meter breed en ziet er gelikt uit, ik spot hem op de plotter via AIS en zie dat hij onderweg gaat naar Bremen.
Wij vervolgen onze weg en moeten nog 67 km varen voor we in Brunsbüttel zijn dus dat word om ongeveer halfvier vanmiddag, en dan kunnen we nog even fietsen en wat boodschappen halen bij de Aldi, tenminste dat is ons plan.
Helaas mag het niet zo zijn, en krijgen we een kink in de kabel, als we nog ongeveer 8 km te gaan hebben, begint opeens het toerental van de motor op te lopen, en dat betekend of, de dieselolie is op, of we hebben verstopte filters.
We blikken snel om ons heen en zien op zo'n 50 meter een plek met dikke palen aan de wallekant, het blijkt een overslagplaats te zijn voor schepen die onderhoud doen aan het kanaal aan wegen en dergelijke want er liggen keien en ook straatstenen op de wal.
De motor draait nog , maar gaat onverbiddelijk uit nadat we nog zo'n 25 meter van de plek af zijn, maar wonder boven wonder hebben we nog genoeg snelheid, en halen we het net, en maken vast.
Ik duik naar binnen en haal de trap weg en ga beginnen met het controleren van de brandstoftoevoer uit de tank en dat lijkt in orde, dus zijn de filters het probleem, gelukkig heb ik altijd nieuwe aan boord en ik begin alvast maar aan de operatie, net als ik bezig ben roept Aafke mij er is een boot aan komen varen en de bemanning schreeuwt ons toe dat we onmiddelijk moeten vertrekken, ik roep terug dat dat niet gaat, omdat we motorstoring hebben en dat ik bezig ben om de filters te verwisselen.
Maar ja het zijn Duitsers en die hebben net zo veel verstand in hun hoofd als in hun kont, en ik moet weg, en de UKW gebruiken om te melden dat ik met panne aan de wal lig.
Aafke en ik ontdekken nu dat het vaartuig een vrij varende pont is die 150 m verderop normaliter heen en weer vaart, maar die mij nu even het leven zuur maakt.
Het gaat allemaal maar net goed wanneer ze weer weg varen want ze raken ons bijna met hun laadklep en de schipper wijst ons nog even op een langskomend zeiljacht dat ons wellicht kan slepen.
Ik zeg tegen Aafke dat ze even een lijn omhoog moet houden om de schipper van het jacht duidelijk te maken dat we een sleepje nodig hebben, en inderdaad de schipper reageert erop en met nog een ander jacht nemen ze ons op sleeptouw, één ervoor en de ander standby om af te remmen wanneer dat nodig zou zijn.
Intussen ga ik proberen om de zaak te klaren en Aafke stuurt ondertussen de boot tijdens het slepen.
Het klusje gaat niet zoals ik wil, en dat komt doordat de omstandigheden, zoals een gloeiend hete motor, en de manier waarop dit allemaal gaat, mij geen goed doen, en ik kap ermee, en zie straks als we in de haven zijn aangekomen wel verder.
Ze slepen ons met één boot ervoor, en één langszij de haven binnen en leveren ons af aan een mooring die achter in de haven ligt, het gaat allemaal vloeiend en rustig.
Het ene jacht vertrekt weer, want ze willen nog door de sluis, en natuurlijk bedank ik de schipper voor zijn inzet.
Het andere jacht meert even verder aan de walkant aan, en ook die bedank ik later voor hun hulp.
Ik ga ondertussen verder met het verwisselen van de filters.
Ik kom er al snel achter dat er lekkage is, en dat één van de rubberringen dwars tussen het filterelemend en het filter zit en daardoor wil het ontluchten niet, dus de filters er maar weer af om goed te controleren of de ringen er allemaal wel goed tussen zitten.
Het blijkt om slechts één ring te gaan, en die vervang ik door een oude ring, als ik alles weer gemonteerd heb en ontlucht, ga ik de motor proberen te starten maar ik krijg hem niet aan de praat, en dus ga ik ook nog maar het fijnfilter vervangen dat achter op de motor zit, nou dat is een klere job want daar is slecht bij te komen, maar Aafke helpt mij via het nieuwe luik dat ik hier speciaal voor gemaakt heb dit voorjaar en zo lukt het ons om het nieuwe fijnfilter weer op z'n plek te krijgen, en beginnen we weer om de boel te ontluchten.
Helaas gaat het mis net op het moment dat we klaar zijn met het ontluchten, en valt de moer die op de brandstofleiding zit eraf en verdwijnt ergens onder de motor, hoe we ook ons best doen met aan alle kanten de motor en de ruimte eronder goed te verlichten en met onze handen af te tasten, we vinden de moer niet terug.
Ondertussen wil ik het opvangreservoir onder de motor die via een slang het water opvangt wat via de schroefas lekt leeg pompen met de daar door mij geplaatste handlenspomp, en vraag Aafke of zij de pomp wil bedienen die naast de WC zit, zoals we dat wel vaker doen, stom genoeg vergeet ik dat er door het gemanipuleer met de filters dieselolie in het reservoir is gekomen, en dat dat nu ook overboord gepompt gaat, met alle gevolgen van dien, beginnende met bonzen op de punt van de boot door de buurman die ons er op wijst dat er olie uit ons schip in de haven drijft.
Ik kijk even, en zeg tegen Aafke dat ze mij onmiddelijk de dreft moet geven, en nadat op de olie te hebben gespoten is de olie verdwenen, en ga ik weer verder met mijn zoekpartij naar de moer die van de leiding gevallen is.
Dan word er weer gebonst op de boot en nu blijkt het de havenmeester te zijn die is gealarmeerd dat er olie in zijn haven drijft, doordat iemand dat aan hem heeft doorgebrieft.
Erger is dat hij de wasserschutzpolitzei heeft gebeld en die komen met drei man und ein vrouw de zaak bekijken.
Al snel komen ze bij ons aan boord om de zaak te onderzoeken, en ik leg hun mijn vergssing uit en nu word er naar hogere regionen getelefoneerd, hoe hier te handelen.
Het komt uiteindelijk hierop neer dat ik na het telefoneren met de staatsanwalt een boete moet betalen in baar geld van driehonderd euro.
Ik heb dat niet aan boord, en dus moet ik mee naar een flappentapper hier in Brunsbüttel en daarna ook nog mee voor de afhandeling op papier.
Ik stap met twee politiemannen in de auto, en er word mij ook nog gevraagd of ik een mes op zak heb, nou dat heb ik dus niet, maar niettemin gaat er wel iemand bij mij achterin zitten.
Ik doe zoals ik dat gewend ben de autogordel vast, maar de heren agenten staan zeker boven deze voorschriften en hoeven zeker geen gordel te dragen, ik hou mij maar wijselijk stil, je weet maar nooit wat voor actie ze ondernemen wanneer ik er iets van zeg.
Als ik weer met hun terug ben op het politieburo, heeft de vrouwlijke agente de papierwinkel intussen ook klaar, en zegt dat er nog wel een kans is dat ik het geld terug krijg wanneer de zaak voor komt en wanneer de staatsanwalt de straf onacceptable hoog vind, en daarvoor moeten ze nog wel even mijn ibannummer hebben zodat het geld eventueel kan worden teruggestort op mijn rekening.
Ik vraag hoe groot die kans is, maar dat weet ook zij niet, want dat hangt van de staatsanwalt af.
Na wat handtekeningen te hebben gezet en een kopie van het P.V te hebben ontvangen ben ik vrij om te gaan.
Aangezien het wasserschutzpolizeikantoor vlakbij de jachthaven is, loop ik terug naar de boot.
Bij de boot gekomen ga ik kijken hoe ik het lek moet dichten, nu we die vermaledeide moer niet kunnen terugvinden.
Na wat gezoek in mijn voorraad reparatiemiddelen, waarvoor ik de hele voorput inclussief onze fietsen moet verplaatsen, schuif ik een stuk plastikslang over de leiding die ik met een passend slangklemmetje vastschroef en daarna maak ik het andere eind van de slang dicht met een boutje met daar omheen weer een passende slangklem.
Dan is het tijd om de motor te starten, en na een 15 seconden te hebben gestart slaat de motor aan.
Ik stop de motor en ga dan alles schoonmaken onder en om de motor heen, en ook alle gereedschap word weer netjes schoongemaakt.
Ondertussen is het nu inmiddels tien uur en we nemen er maar eentje op, douchen hebben we allebei geen zin meer in, dat zien we morgen wel weer we wassen onze gezichten en handen en gaan dan maar te kooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten