We staan klaar om te vertrekken en zien opeens een otter voorbij draven met een halve vis in z'n bek, we grabbelen allemaal naar onze telefoon, maar zijn te laat want het beestje heeft de snelheid van een hazewindhond, even later hebben we geluk, want de otter is alweer op de terugreis om nog meer vis op te halen en deze keer krijg ik hem wel in het vizier hij gaat naar de viskotter die om de hoek ligt en springt daar aan boord en even later komt ie weer met een stuk vis in z'n bek langs rennen, hij komt echter halverwege John tegen die hem probeert tegen te houden, maar hij duikt weg onder een pallet en wacht tot John weg loopt en rent dan weer verder.
Dan komt hij voor de derde keer aangeholt, en stopt zelfs bij onze voorkant en het is net of hij aan boord wil springen, maar hij bedenkt zich, en gaat weer verder naar de viskotter en komt even later weer met een stuk vis langshuppelen. Ik kan nu zelfs een videofilmpje van zijn actie maken.
Ik roep naar Aafke of ze ook nog een oud stukje brood heeft, en even later ligt er een stukje brood op de wal waar de otter niet zonder het op te merken langs kan rennen, maar helaas hij laat zich niet meer zien, en wij vertrekken met 10 minuten vertraging richting havenuitgang.
Bij de haveningang ligt een Deens zeiljacht wat minstens zo lang en groot is als onze Marilena, en John had hun vanmorgen aangesproken, en hun gevraagd wat zij hadden betaald als havengeld, hij had 200 kronen betaald, en dus zijn wij genaaid door het oude Zweedse mannetje in z'n dure audi.
Het is nu 20 minuten over elf en de heissa bij de haveningang is een stuk minder dan gisteravond, alleen de wind komt niet zo voorspelt was uit zuidelijke richting maar is zuid-west ten westen en dat is uiteraard net de kant waar wij naar toe wilden.
Anhold is dus geen optie meer en we denken er nu over om dan maar het lange eind van 50 mijl naar Gilleleje te maken dat in elk geval bezeild is, maar er staat nog zo'n deining van vannacht en van vanmorgen dat we dat al snel verwerpen en dus maar weer voor een korte route kiezen naar Falkenberg wat op zo'n zeven mijl ligt.
Na overleg zet ik koers naar Falkenberg en dat is goed te doen al komen er zo nu en dan golven tussen de twee en drie meter hoog langsdenderen ook dreigt de lucht en overal om ons heen zijn het regenbuien en wij krijgen zo nu en dan een staartje ervan over ons heen.
Om 13:35 maken we vast aan een steiger waar al een jacht ligt uit Stockholm en ook ligt er nog een groot strijkijzergeval achter ons.
Deze plek ligt mooi beschut, en er is water en stroom aanwezig hier op dze ligplek, de plaats Falkenberg is erg industrieéél en een mooie kade is hier nergens te vinden wel is een paar honderd meter verder een brug waar we waarschijnlijk wel over kunnen om in de stad zelf te komen.
Er moeten mischien nog wel wat boodschappen worden gehaald met name ons brood is bijna op en dus gaan we als het weer het toelaat straks even op verkenning uit, maar het gaat buiten al weer flink tekeer, en de lucht is helemaal grijs, dus regen en nog eens regen, je zou er moedeloos van worden. Deze zomer gaat bij ons in de annalen als de slechtste zomer ooit door ons meegemaakt in de Oostzee.
Nadat we eerst wat gegeten hebben gaan de Fam Oud en kinderen met Aafke op weg naar de stad om boodschappen e.d te doen, ze treffen het niet want er komen een paar flinke buien over waar nogal wat nattigheid uit valt.
Ik geef ondertussen met de stofzuiger de boot binnen een beurt, en ook maak ik de motorruimte schoon wat eigenlijk weinig meer inhoud dan wat water en olie weghalen met wat doeken en dan hou ik het verder voor gezien en ga zitten lezen.
Het is ondertussen halfzes en ik kan elk moment de havenmeester hier verwachten dus zoek ik mijn portemonee alvast op, maar het ding lijkt van de aardbodem verdwenen te zijn, want waar ik ook kijk en zoek ik kan hem niet vinden terwijl hij altijd op een vaste plek ligt in de boot, zou Aafke hem hebben meegenomen soms, nou dat betwijfel ik ten zeerste want dat heeft ze nog nooit gedaan en dus begin ik mij behoorlijk ongerust te maken, want mijn hele hebben en houden zit in dat ding en ik hoop niet dat ik hem heb verloren gisteren in dat kloteweer.
Ik ga Aafke bellen, want ik wil weten hoe het zit dus bel ik haar nummer en heb haar al snel aan de lijn ik zeg waar is mijn beurs?.zij zegt die heeft Marina per ongeluk meegenomen, want ze dacht dat het de portemonee van John was. Ik zeg dan hadden jullie mij wel even kunnen bellen dan had ik hier niet zo om hoeven te schelden en te jeweetwellen. Nou gelukkig is hij weer terecht en dat is een pak van mijn hart, want wat een gedoe als je het ding kwijt bent, niet alleen het geld wat er eventueel nog in zit, maar de betaalpassen en creditcards daar heb je veel meer werk van om dat allemaal weer op de rit te krijgen. Ik verbreek de verbinding en ga door waar ik mee bezig was, en een biertje te drinken op de goede afloop van dit debacle.
Even later word ik gebeld, het is Aafke of ik even aardappelen wil schillen, maar natuurlijk wil ik dat, en dus haal ik een partij borgers voor het licht, en doe ze allemaal de jas uit, zo dat is ook weer gejast.
Het is nu ondertussen halfzeven geweest en nog steeds is er eg geen havenmeester, maar ook geen bemanning te zien ze zullen wel geschuild hebben voor de bui die er net is geweest, ik ben blij dat ik hier ben gebleven en niet in de regen heb hoeven zeulen met boodschappen.
Daar is Aafke met onze boodschappen in onze opvouwbare trollye die we vorig jaar in Workum op de kop hebben getikt in de winkel van gebruikte spullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten