Nou eerst maar even een ontbijtje naar binnenwerken en dan wassen, scheren, en de kleren aan.
Zo nu eerst maar de fietsen van stal halen, en nadat we die op de wal hebben gezet, gaan we de huik nog maar even op het grootzeil doen want er schijnt een zonnetje en dat is niet goed voor zeilen.
Het is al met al ondertussen ook alweer 12:00 uur en tijd voor koffie met een broodje erbij en dan gaan we op zoek naar de winkel omdat we net het laatste brood hebben verorbert zal er toch weer wat moeten worden ingeslagen.
We zijn hier wel vaker geweest, maar de winkel blijft toch weer lastig te vinden in dit doolhof van steegje,s en straatje,s. Maar het lukt ons, en hij is gelukkig open op Zondag.
Na een halfuurtje in de winkel te hebben rondgestruind hebben we alles wat we nodig dachten te hebben, en dan gaan we een eindje fietsen.
Nou hebben we hier wel eens vaker gefietst, maar dat ben je snel weer vergeten en dus hebben we als doel Augustenborg genomen, want kennissen van ons hebben daar hun oude bootje in de verkoop staan, en dus kunnen we mooi even checken hoe de boot erbij staat.
Daar staat ie dan de RAN.We gaan niet rechtstreeks via de grootte weg er naartoe, maar nemen een wat toeristische route door de kleine dorpje,s en gehuchten hier op het eiland ALS.
Onderweg komen we langs een pad waar aan beide kanten braamstruiken staan, en die hangen vol met bramen en ze zijn zo rijp dat je ze voorzichtig moet plukken want anders vallen ze er gewoon af.
We eten er flink wat van op onder het plukken maar verzamelen er ook minstens een kilo van in een meegebrachte plasticzak.
We houden op een gegeven moment er maar mee op want je kunt niet ongelimiteerd bramen eten en om er een grote hoeveelheid mee te nemen is natuurlijk ook onzin, want eigenlijk zou je er jam van moeten maken maar daar beginnen we niet aan op de boot.
We nemen er net genoeg mee voor bij ons dessert, en dat is voor een paar dagen genoeg.
Doordat we nogal wat hebben omgereden door de her en der verspreid liggende dorpje,s weten we niet exact hoeveel power we nog hebben en het bord waar we nu bijstaan zegt dat het nog 3 km is naar Augustenborg maar dat is zes en nog een beetje voor het omrijden daar, reken maar 7 km heen en teru, en vanaf Augustenborg is het weer 10 km naar Fynshav.
Aafke zegt dat het moet kunnen, maar ik heb wel wat twijfels, desondanks wagen we het er maar op.
We zijn echter in no time in Augustenborg, maar er is een wegomlegging en dat rijd wel een beetje om
Bij de jachthaven gekomen zien we de RAN al snel in beeld komen hij staat met nog een stuk op vijf andere jachten aan het begin van de haven op een bok.
Hij ziet er aan de onderkant redelijk goed uit, maar ja het is en blijft een vrij kleine boot en daar moet je wel een liefhebber voor treffen, het is dan ook wel een handig scheepje om alleen mee te varen denk ik
Aafke wil graag een sanitaire boodschap doen, maar kan nergens een toilet vinden, nou dan maar achter een bosje zeg ik tegen haar en dus stappen we maar weer op onze rijwielen en gaan op zoek naar het fietspad naar Fynshav.
Na de weg te zijn overgestoken zien we een bord met een fiets erop met de naam fynshav erop en de afstand is 10 km.
We volgen de richting die de pijl aangeeft en het verbaasd ons een beetje dat we de wind weer tegen hebben, terwijl wij dat op de heenweg ook al hadden, maar goed het kan zijn dat de wind is gedraaid.
Wanneer we bij een rotonde komen zien we tot onze verbazing een bord met een fiets erop staan waar Fynshav op staat en 12 km.
Nou breekt mijn klomp, zonet was het nog tien en nu is het opeens 12 km, en dat kan toch niet waar zijn, zijn we dan de verkeerde kant op gefietst soms?.
Na nog eens goed op de telefoon te hebben gekeken komen we tot de conclusie dat we ergens verkeerd zijn gereden en dat we gewoon weer 2 km terug moeten fietsen.
Omdat onze accu,s ook hierdoor leger zijn geraakt besluiten we om dit stuk terug maar zonder trapondersteuning te fietsen, gelukkig hebben we nu dus wel de wind mee, en het is vrij vlak hier.
Als we weer bij Augustenborg aan zijn gekomen blijkt dat we een bord over het hoofd hebben gezien.
Het bord staat namelijk niet op de meest logische plek, want inplaats van rechts aan de kant van het fietspad, staat het links en dat was ons niet opgevallen, pas toen we terugreden zagen we het bord wel staan, nu dus wel aan de rechterkant.
We besluiten om nog maar twee km zonder trapondersteuning te rijden om onze accu,s te sparen en dan gaan we bij de eerstvolgende helling de accu,s wel weer gebruiken.
We hebben mazzel, want het eerste stuk wat we nu krijgen gaat bergje af, en dus is er nog kans dat we tot Fynshav onze trapondersteuning kunnen blijven gebruiken.
Inderdaad komen we een heel eind maar mijn accu geeft er bij de één na laatste helling de brui aan, gelukkig net op een plek waar een pruimenboom langs de weg staat met wilde pruimen en die boom zit echt smoorvol en net als bij de bramen moet je voorzichtig plukken anders vallen ze er zo af.
We plukken er niet veel van af, want we kunnen ze nergens indoen, en dus eten we er een aantal van op en nemen er nog wat mee.
Omdat de accu van mijn fiets even een poosje op adem heeft kunnen komen door deze plukstop doet hij het weer een poosje en door dat nog een aantal keren te doen, lukt het ons toch om Fynshav met trapondersteuning te bereiken.
Ook hadden we geluk dat het een behoorlijk stuk bergjeaf ging, waarbij we gingen als de brandweer.
Om exact 18:00 uur rijden we het haventerrein weer op en ga ik meteen maar even naar Herr Habenmeister om het liggeld te betalen.
Dan rijden we weer naar de boot, brengen de fietstassen met boodschappen aan boord, en de accu,s gaan direct aan de lader
De fietsen laten we nog even op de wal staan die brengen we straks wel weer naar hun plekje voor in de punt.
Voor nu eerst maar voor ons allebei een biertje, om even de dorst te lessen, daarna een kopje soep, gevolgd door een hamburgerbroodje, en tenslotte een toetje met versgezochte bramen erin.
Intussen kunnen we zien dat de lucht betrekt, en gaan we de fietsen maar even van de wal naar de punt van de boot verplaatsen, dan hebben we dat alvast maar weer gehad.
Het is altijd een heel karwei om die dingen die om gewicht te besparen ook nog eens helemaal van alluminium zijn en er ondanks dat toch nog behoorlijk inwegen via de kajuittrap naar binnen te brengen het kan allemaal maar net.
Tot nu toe is ons dat altijd nog gelukt om ze zonder ook maar iets te raken voor in de punt te krijgen, maar het blijft opletten geblazen, want je hebt zomaar een kras in een deur, en dat is zomaar niet even te verhelpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten