Hierdoor werd onze vertrektijd natuurlijk ook later en we varen dan ook pas om halfelf de haven uit.
Het is erg druk op het water, en ik vaar eerst ook nog een stukje te ver door, dus keren en de 1 mijl eerdere afslag naar bakboord nemen. Ook moeten we erg opletten want je weet nooit precies wat die groote Ferry's precies gaan doen. Maar we raken zonder problemen buiten de stad en daar word het al gauw een stuk rustiger. We varen helaas op de motor want de wind die er staat is licht, en komt ook nog eens precies daarvandaan waar wij naar toe willen, en kruisen is wel mooi maar je afstand word er wel twee keer zo groot van, en dat is dus geen optie. Omdat Aafke graag eens aan een rots wil afmeren, kijk ik eens op de kaart wat we op onze weg voor geschikte plekken tegenkomen. Ik vind dan een eilandje wat niet zo ver van de route ligt, en waar we hoogstwaarschijnlijk met het hekanker uit kunnen afmeren met twee lijnen naar de wal.
Wanneer we daar dan eindelijk aankomen lijkt de plek heel geschikt, maar om de boot ergens op de wal aan vast te knopen valt nog niet mee. Het duurt dan ook een hele tijd voor we vastliggen, en de wal op kunnen om de BBQ alvast op te starten. Eerst zoeken we een geschikte plek waar we gewoon op de stenen kunnen zitten en met een kuil in het midden voor de houtskool en dat lukt, wel hebben we nogal wat moeite met het BBQrooster om dat een beetje vlak en aan vier kanten ondersteunt te krijgen, maar na een miljoen stenen te hebben gepast, zijn we er eindelijk klaar voor. Ik haal de gasbrander van boord en steek het houtskool aan, en John vind waarachtig ook nog wat aanmaakblokje's in de plasticzak waar de roosters inzaten. Dan slepen we alles wat we nodig hebben er naar toe, en leggen de eerste stukken kip op het rooster dat inmiddels gloeiende gloeiende is. De kipfilé's zijn dan ook in no time klaar.
Dan komt Aafke met een doos kipcarbo's en kippepoten, nou die zijn normaal al slecht gaar te krijgen op de barbeque, en dan op dit geimproviseerde geval wat niet hoger of lager kan gaat het echt niet hard. Ik probeer op het laatst maar eens een van de poten en kom tot de coclusie dat die nog niet gaar is, en dus stel ik voor om er maar wat anders bij op te doen, eerst doen we er nieuwe aluminiumfolie op want met het bakken en omdraaien van die kippedelen blijft het vel aan de folie plakken met als gevolg lekkend vet en kapotte folie en dat wil goed branden als het gaat lekken op de houtskool. We halen de kippen van het vuur en doen die tijdelijk ergens in en leggen nieuwe folie erop, als John de oude folie eraf haalt vliegt de boel in de fik, en John gooit de boel in het majum dat vlak naast ons is, maar daar blijft het zelfs branden. Ik doe de kipdelen maar weer op de nieuwe folie, en de worsten er mooi naast, ook heb ik er weer een flinke lading houtskool opgeflikkert, en de boel door met een kussen heen en weer te zwaaien flink aangewakkerd. Dan het zaakje er weer op, en de worsten zijn dan ook heel snel klaar, dus tussen een broodje, en kanen maar.
De kipstukken zijn nog niet gaar, en dus zijn nu de varkenskoteletje's aan de beurt. Ondertussen heeft John het stokje van mij overgenomen, en kan ik mij ook even aan het consumeren overgeven, wat voortreffelijk lukt. Ook de meegebrachte halve litersblikken die goed koud zijn,gaan er in als kul in kike.
Het feest diuurt tot in de kleine uurtje's, en als we dan eindelijk zat zijn, gaan we nog even lekker wat hout sprokkelen, en dat ligt hier genoeg, en het is hardstikke droog. Het is voor ons in Finse tijd bijna 00:00 uur als de Ipad overgaat, jeminee wie is dat nog op het late uur?. Het blijkt Silvia te zijn onze oudste dochter, nou dat is even een verrassing, we praten minstens een halfuur met elkaar, en wisselen alle nieuwtje's die er zijn uit.
Dan stoppen we want we moeten ook nog de boel weer aan boord zien te krijgen, en dan naar ons nest. Dus zijn we alweer laat, we nemen ons voor om morgenvroeg de boot van de gele kalkaanslag te ontdoen, en gaan daarna naar onze bedje's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten