Vanmorgen waren we niet zo erg vroeg bij kennis, want de wind was nog steeds veel te hard om uit te varen, en het ligt nog zo lekker. Maar om klokslag halftien is de tijd daar en springen we uit ons nest. Na het ontbijt ga ik de kast boven de TV eens opruimen alles ligt daar doorelkaar, en Aafke doet ondertussen de afwas. Wanneer ik klaar ben met de kast, ga ik met de GPS antenne aan de slag, en dat heeft nogal wat voeten in aarde want de connector die aan het draadje zit is nogal fors, en de gaten waar dat ding doorheen moet zijn net groot genoeg, maar omdat ik de oude antenne ook wil laten zitten voor eventueel gebruik als deze het onverhoopt ook niet meer doet, moet ik een gleufje voor het kabeltje in het ronde gat maken zodat de connector er door kan terwijl de oude kabel er nog in zit. Als we dan eindelijk klaar zijn, is het half twee en ik zie dat de deur bij het havenkantoor open staat dus een goede kans dat de havenmeester aanwezig is, en ik ga even naar hem toe om het havengeld te betalen, en neem ook meteen de vuilniszakken mee en wat lege flessen. Als ik weer aan boord ben gaan we losgooien, en Aafke laat de lijn voor een eindje vieren zodat ik de karabijnhaak los kan maken van de hekboei. Z'on haak is gemakkelijk, en zo schavielen je lijnen ook niet door.
En dan varen we om kwart over twee de haven uit, er staat windkracht 3-4 en soms 5 en lui als we zijn rollen we alleen de Genua af en halen daarmee 5 knopen en omdat Kalmar 28 mijl hier vandaan is doen we er dus ongeveer 5 en een Half uur over en komen dan om 8 uur aan. Het is precies bezeild vanaf de plaats waar we zeil hebben gezet, en de stuurautomaat stuurt ons perfect langs alle ondiepten heen. Nadat ik de ruimte er uit had gehaald hoor je hem nu ook bijna niet meer. Onderweg gebeuren er geen rare dingen maar ons gemiddelde was geen 5 maar 4 knoop per uur en komen we in plaats van 8 uur nu kwart over negen aan. Wim en zijn vrouw hadden ons al aan zien komen, en pakken de lijnen van Aafke aan, ik pak achter de Hekboei en doe de haak er op en rem de boot af zodat ie niet tegen de wal aankomt. Dan worden er handen geschut, en even later komt Paul van Black Out er ook nog even bij, hij krijgt echter telefoon en zegt dat hij straks nog wel even langs komt.
Paul Blaquere is de voorzitter van de N.V.v.Kustzeilers en ook de organisator van de reis, en dus kan ik hem straks ook even vragen hoe ik Franske, een klant die vorig jaar ook met de Camrace met ons mee was in Rusland krijg want zij wil graag een weekje meevaren van st Petersburg naar Helsinki, en dat zou mooi zijn want dan hebben we een extra hand aan boord. Even later komt hij er aanlopen en we nodigen hem uit om aan boord te komen. We praten wat over onze reis en wat hij onderweg hierheen allemaal heeft meegemaakt, ik bied hem wat te drinken aan, maar hij zegt dat hij zo naar zijn vrouw gaat die alleen aan boord is, dan kaart ik het aan boord komen van Franske in st Petersburg aan, en vertel hem dat onze dochter en haar man met de kleine op 8 Juli van boord gaan en vanaf st Petersburg terug vliegen naar Holland, en of het een probleem is dat Franske dan op 8 Juli bij ons aan boord kan komen en de rest van het programma mee kan draaien, er is immers al betaald door mij voor twee personen. Paul ziet geen probleem is en als er al voor betaald is moet dat volgens hem mogelijk zijn. Hij geeft mij nog even het adres van waar wij dan liggen, omdat Franske mij hier om had gevraagd, en dat is de Central River Yachtclub st Petersburg.Nou is dat even mooi opgelost, ik zal haar zo snel mogelijk het goede nieuws mailen. En zo eindigt deze mooie zeildag, en het word na twaalfen dat we te kooi gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten