Korrpoo naar Hogsari op de langste dag in 2013

Vanmorgen werd ik wakker, want ik moest even een sanitaire handeling verrichten, en toen ik het gordijn een beetje aan de kant schoof zag ik dat het al dag was. Het eerste wat ik dacht, goh we hebben ons compleet verslapen, maar als ik op de klok kijk in de kajuit, want zonder bril kan ik namelijk niet op mijn horloge kijken zag ik dus dat het nog maar 10 minuten voor 5 was. Ook realiseer ik mij dat het vandaag de langste dag is. Even later schuif ik weer lekker achter bornholm, en word daarna pas om 10 voor 10 wakker gemaakt door Aafke die zegt dat de tafel klaar is en als ik ontbijt wil hebben snel moet zijn, dus eruit, wassen, aankleden, nog effe naar de WC en dan ben ik nog net op tijd voor het ontbijt. Nadat we alle brood wat er nog aan boord was hebben opgegeten, gaan Aafke en John om boodschappen in het kleine winkeltje wat hier is, en Ik ga stofzuigen en Marina gaat o,a de kleedjes uitkloppen en nog een aantal andere huishoudelijke klusje's, en zo beginnen we de dag met een schone lei. Dan is het tijd om diesel te tanken, Aafke en Marina maken de landvasten los en dan varen Aafke en ik naar de pomp waar we worden opgevangen door John en Marina. Ik loop naar boven , want je kunt daar ook tanken voor auto's en op het platvorm beneden kun je tanken voor boten.

Als ik daar ben kijk ik eerst eens op de automaat hoe het werkt. Eerst de taal kiezen, dan je bankpas of creditcard erin steken de pomp kiezen, in ons geval nr: 2 en dan de pincode intoetsen.

Dus kies ik als taal Engels want Nederlands staat er niet op. Dan steek ik mijn pasje in de gleuf, en die komt er bijna net zo hard weer uit als dat ik hem erin stak. Op het scherm staat dat de pas niet geldig is. Dus eerst weer naar de boot om mijn andere pasje's op te halen, dan weer terug, en weer dezelfde handelingen doen, met als resultaat dat die pas het ook niet doet, dus doe ik mijn derde pas er in maar die vreet ie ook niet. Dus maar weer naar beneden, en dan varen we maar weg en zien ergens anders wel om dieselolie. Maar John zegt volgens mij kun je ook met papiergeld betalen, ik zeg ja daar heb je gelijk in, maar ik heb geen Fins papiergeld. John zegt dat hoeft immers niet ze hebben hier euro's.

Ik ben blijkbaar nog niet helemaal wakker, wat stom ze hebben hier immers euro's, nou die hebben wij gelukkig ook wel aan boord, en ik zeg tegen Aafke geef me maar 2 van 20 mee, dan zal ik zien of het apparaat die wel lust, dus ik loop weer naar boven, en werk het rijtje weer af maar nu schuif ik de biljetten in een daarvoor bestemde gleuf, en ja hoor nadat ik het pompnummer heb ingetoetst kan John beneden tanken. Hij stopt netje's bij 40 euro, en ik roep om nog meer euro's dus brengt Aafke mij er nog 3 van 20 euro, die ik netjes in de gleuf schuif, en als ik dan het pompnummer intoets gebeurt er niets, want bij John komt er niets uit. Ik kijk op het scherm en daar staat de het apparaat occupeid is met andere woorden hij is nog bezig.ik denk bij mijzelf hoe kan dit nu maar opeens valt het kwartje, John moet natuurlijk eerst weer het tankpistool terughangen en dan kan er pas weer worden getankt. Dus roep ik naar John, hang het pistool even weer op het apparaat, en dat doet John dus, en nu verschijnt op het scherm dat ik 180 seconden moet wachten, dat is wel heel erg vreemd, 180 sec wachten ? Waarop. Of word er bedoeld dat ik 180 sec de tijd krijg om te tanken, dit zou logisch zijn wanneer je dus alleen bent en eerst nadat je hier boven de boel geregeld hebt naar beneden moet lopen om te tanken. Dus zeg ik tegen John ga maar tanken. Maar als hij het pistool inknijpt gebeurt er helemaal niets. Aafke staat het huilen nader dan het lachen, en ik zeg wat een sheisseboel.

Dan komt er iemand aanlopen met een Yerriecan ,en ik zeg tegen hem wat er aan de hand is, als hij mij dan goed heeft begrepen zegt hij ik bel voor u de servicedienst wel even. Maar hoe hij het ook probeert hij krijgt die lui niet aan de lijn. Hij zegt ik loop wel even naar de havenmeester mischien heeft die een direct nummer, even later is hij terug en is met iemand in gesprek in het Fins, waar voor mij geen bal van is te begrijpen. Dan geeft hij mij de telefoon, en ik zeg hello, waarop een mevrouw mij in het engels te woord staat, zij vraagt om mijn naam, en ik zeg Hiemstra, nou dat komt natuurlijk niet goed over en dus moet het letter voor letter, als dat gedaan is wil zei mijn voornaam, ik zeg Pieter.

Ook dat moet allemaal in letters natuurlijk, en ook nog een aantal malen want elke keer als zij opleest wat ze heeft opgeschreven zit er wel een fout in, mede doordat het nogal hard waait en er streeds auto's voorbijrijden. Dan wil ze weten welk rekeningnummer ik heb, ook dat geef ik haar door met veel moeite overigens. Dan wil ze weten welke bank in Finland, ik zeg dat het niet om een Finse maar een Nederlandse bank gaat, enfin dat gaat zo met elkaar een halfuur door, want mijn telefoonnummer moest ze nog hebben en ook mijn emailadres. Eindelijk is het dan klaar, en dan moeten we maar hopen dat ze de zestig euro wel op mijn account van de Rabobank in Nederland gaat overmaken.

Ondertussen zijn er al heel wat mensen die willen tanken, en ik vraag of ze nu weer mogen verder gaan met tanken, en ja hoor dat is geen enkel probleem, maar ik tank dus eerst maar even niet, en we zien wel ergens anders we hebben nu tenminste weer 33 liter erbij in de tank. Ik vraag de zeer behulpzame Fin wat ik hem schuldig ben, en hij lacht en zegt dat ik hem niets schuldig ben, waarop ik hem heel hartelijk bedank, want door hem heb ik nog een kans om het geld weer terug te krijgen. Aafke is minder optimistisch en zegt dat we geld kwijt zijn, ik zeg tegen haar dat ze wat meer vertrouwen in de mens moet hebben. Dan gaan we maar weer losgooien en op pad, helaas word het ook nog een dag met mooie wind, maar precies uit de richting waar wij naar toe moeten, en daardoor moteren we de hele dag tot aan onze gekozen bestemming toe.

We gaan maar voor anker zegt Aafke want dan kunnen we in ieder geval weer 25 euro besparen, zodat de schade daardoor weer wat minder word. En zo gaat het dat we om 18:30 Finse time het anker laten vallen vlakbij een haventje, waar aan de hekankers toevallig ook geen plekje meer vrij is, omdat het vandaag de langste dag is, is er blijkbaar feest want iedereen heeft zijn seinvlaggen in de mast gehesen. En zo komt er een einde aan een bewogen dag. Terwijl ik dit schrijf zijn de anderen met de rubberboot naar de wal , en mocht ik op de kleine uk passen. Zojuist hoorde ik ze met veel rumoer aan komen zouden ze in de kroeg hebben gezeten?.

,