Als we s'morgens onze ogen open doen is het acht uur en tijd om uit ons nest te komen, het zonlicht valt mooi naar binnen door het kleine raampje boven onze slaaphut en het lijkt weer een mooie dag te worden. Als we ons gewassen hebben en de kleren weer aanhebben, gaan we eerst even uitgebreid ontbijten.
Dan word het tijd om los te maken, maar dat is niet zo eenvoudig als we denken, want er staat een stevig windje en het is lagerwal, dus moet er eerst goed ovelegd worden hoe we het gaan doen.
Terwijl Aafke en ik daarover aan het brainstormen zijn steekt de Duitser die aan lij naast ons ligt zijn hoofd uit het luik, en kijkt ons vragend aan, en dus geef ik de matroos de instructie om alvast de lijzijde voor los te maken en dat kan geen kwaad want die lijn hangt er slap bij. Dan trek ik de achterlijn aan bakboord waarmee we aan de hekboei vastzitten naar mij toe en trek zo het schip naar achteren waardoor de loeflijn voor de boot een eindje meer naar SB gaat en dat geeft ons wat meer manouvreerruimte. Ik kan nu de haak van de hekboei losmaken, en tegelijkertijd moet Aafke dan de voorlijn losmaken dus ik roep naar haar "Lekko " en maak de hekboei los en zet de keerkoppeling in z'n achteruit, en zo varen we mooi langzaam naar achteren. Maar dan komt de hekboei die van de plaats aan loefzijde is op onze spiegel af, gelukkig heeft Aafke dat ook in de smiezen en zij zorgt er voor dat dat geval er niet met onze buitenboordmotor vandoor gaat, en geleid het ding netje's er omheen. We varen netje's achteruit en de Duitser kijkt ons opgelucht na en steekt zijn hand op als afscheid. Dan gaan we richting tankplaats om onze honder liter diesel te tanken voor het onnozele bedrag van 440 keiharde hollandse guldens, het is maar goed dat het euro's zijn want anders schrik je je dood van z'on bedrag toch!?. Als we daar dan aankomen maak ik een denkfout, want ik dacht dat mijn tankdop aan bakboord zat, maar hij zit aan stuurboord, het maakt niet uit want de mooie gladde en schone slang die de man van het tankstation mij aangeeft is lang genoeg. Ik pomp er honderd liter in en ook koop ik een flesje spul tegen de bacteriewerking want het is hier al niet anders dan bij ons er moet 5% biodiesel in de dieselolie en dat is funest voor de meeste zeilboten want de bacterie gedijt perfect op water wat vaak voorkomt vanwege condens in de tank door warm en koud worden.
Ik mag dan ook het bedrag van 16660 kronen afrekenen wat neerkomt op 199,90 euro.
Dan gaan we weer verder, en varen we de vaargeul door de Kalmarsund in en een halfuur later hijsen we het grootzeil en vervolgens de Genua erbij, de wind is noord en treft dat even daar moeten wij vandaag naar toe. Dus dat word kruisen tegen de wind in, gelukkig is er wind en ondanks dat we kruisen moeten hebben we een heerlijke zeildag, helaas laat de wind het op 9 mijl van onze bestemming het afweten en moet johannes de rest doen. Ondertussem maak de lichtmatroos onze maaltijd klaar en dat heeft ze snel voor elkaar. Na de Chili Concarne naar een donkere plek te hebben gestuurd, komen we om zeven uur aan in Sandvik en vinden een plaatsje tussen twee kleine jachten.
Even later als we binnen aan het opruimen zijn word er de boot geklopt, en ja hoor dat is Herr Habenmeister. Ik loop naar voren en vraag wat hij moet hebben, hij kijkt met een lodderig timmermansoog eens langs de boot, en schrijft iets op een papiertje dat hij mij overhandigd en wat ik vervolgens in mijn zak steek. Dan geef ik hem een biljet van 500 kronen en van de 160 die ik moet betalen geeft hij mij 340 kronen terug, en vraagd dan of ik al een bonnetje heb gekregen, ik zeg nee waarop hij mij dom aankijkt en zegt dat hij er niets van snapt dat hij mij geen bon heeft gegeven, en
ik zeg terwijl ik in mijn beurs kijk dat ik die niet heb. Nou dan schrijf ik wel een nieuwe bon zegt hij en overhandigt mij die. Terwijl ik weer naar achteren loop steek ik de bon in mijn zak, en voel dat ik daar nog een bon heb, dus ik doe aan Aafke uit de doeken hoe het zit, waarop die tegen mij zegt dat ik meteen weer naar de havenmeester moet gaan om te zeggen dat ik al wel een bon had, maar die in mijn zak had gestoken. Ik loop weer naar voren, en zeg tegen de havenmeester die nu bij mijn buurman staat om het havengeld te innen dat ik dus wel een bon had gekregen. We schieten allebei in de lach om mijn stommiteit, en ik denk ja je kunt er beter om lachen dan huilen. S'avonds lopen we nog een slag door het kleine dorp, maar er valt niets te beleven, we maken nog wat foto's want het licht is s'avonds veel mooier dan overdag en gaan maar weer terug aan boord en zo eindigd deze dag.
Morgen gaan we naar de vaste wal waaar we precies naar toe gaan zien we morgenochtend wel.
Het zou wel eens Figeholm kunnen worden, dat moet weer z'on klein vanouds vissersdorpje zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten