Na een heerlijke rustige nacht geslapen te hebben, begint de dag net als zovele andere dagen. Als we alle verplichte nummers hebben afgewerkt, gaan we ankerop, het anker heeft niet gekrabt en dat ligt hem hoofdzaak aan de samenstelling van de bodem, en als we het anker ophalen blijkt dat zeeklei te zijn, en dat zit als een huis. Dan gaan we op pad, in eerste instantie op de motor, maar al na een 10 minuten kan de genua worden afgerold, en zeilen we richting Arholma onze laatste haven in Zweden voorlopig. De wind is van achteren en dat is bij het zeilen tussen deze eilanden best wel lastig, want de ene keer komt de wind van links en dan weer van rechts en daardoor waait het zeil regelmatig naar de verkeerde kant en gaat bak staan.
Verder verloopt onze tocht rustig behalve dan de steeds groter wordende cruiseschepen en ferrys
Ook de kleinere boten veroorzaken nogal wat deining, en dat hoef je in Nederland niet te flikken, want dan krijg je gelijk een middelvinger, of nog erger een boete als oom agent het toevallig ziet. Ariane heeft nergens last van, want ze slaapt gewoon door alles heen, en ook als ze wakker is heeft ze geen verschijnselen van zeeziekte, laten we hopen dat het zo blijft.
Ook de kleinere boten veroorzaken nogal wat deining, en dat hoef je in Nederland niet te flikken, want dan krijg je gelijk een middelvinger, of nog erger een boete als oom agent het toevallig ziet. Ariane heeft nergens last van, want ze slaapt gewoon door alles heen, en ook als ze wakker is heeft ze geen verschijnselen van zeeziekte, laten we hopen dat het zo blijft.
Om halfvier zijn we nog enkele mijlen van Arholma af en voelen we druppels en ook gaat de wind behoorlijk toenemen, en ook komt die nu van voren en word het hoog aan de wind, ik schakel de stuurautomaat uit en neem zelf het roer, na eerst de kaart goed te hebben bekeken zodat ik weet waar we precies naar toe moeten, in de pilot staat dat er op de route die we nemen een niet gemarkeerde rots ligt waar we rekening mee moeten houden. Hij staat goed aangegeven op de kaart, en op de plotter vaar je er mooi bij langs, geen centje pijn.
Om halfvier zien we nadat we een paar keer van richting hebben moeten veranderen, opeens het steigertje waar we met ons hekanker moeten aanmeren. De dames staan voorop, en John gooit op mijn commando het hekanker in het majum in ongeveer 5 meter diep water. We liggen naast een Engels jacht die net voor ons heeft vastgemaakt. Het is overal hetzelfde hier, er liggen soms wel acht verschillende nationaliteiten aan dezelfde steiger broederlijk naast elkaar.
Denen, Noren, Finnen, Polen, Duitsers, Engelsen, Fransen, Nederlanders, Russen, etc ,etc.
Tot nu toe zijn we nog geen Belgen tegen gekomen, die mogen zeker niet zo ver van huis.
We drinken eerst maar een kopje thee, en daarna gaan John, en Marina, met Ariane de boel alvast even verkennen. Ik schrijf weer even het dagelijkse verhaaltje, en Aafke gaat alvast de warme hap voor vanavond voorbereiden. Het word morgen, en ook de rest van de week mooi weer, en daar zijn we erg blij mee. De bestemming voor morgen is Mariehamn op Åland.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten